โอ้หนอความเศร้า... ไยเป็นเงาตามติดชีวิตฉัน ราวกับเป็นคู่แท้แต่ปางบรรพ์ เคยสัญญาผูกพันต่อกันไว้ ทุกครั้งที่หวังวาด... ก็มิอาจสมจิตพิสมัย ให้เวลาชั่วเอมอิ่มกระหยิ่มใจ มิทันได้ตักตวงก็ทวงคืน แค่เพียงไม่นาน... เจ้าเป็นผ่านพัดพรมความขมขื่น เข้าสลายทุกหวังให้พังครืน คอยหยัดยืนเคียงข้างอย่างภักดี โอ้หนอความเศร้า... ไยคลอเคล้าตามติดทุกทิศที่ ความเมตตาหลงเหลือถ้าเผื่อมี ปล่อยฉันทีเถิดหนา..อย่าอาลัย
21 ตุลาคม 2555 09:36 น. - comment id 1249337
มีความเหงา เศร้าเหมือน เพื่อนคู่คิด ตีสนิท ร่วมอยู่ เป็นคู่ฝขวัญ คงคบหา มามาก จากปางบรรพ์ มิมีวัน จะพราก ไปจากเลย
21 ตุลาคม 2555 09:43 น. - comment id 1249340
ความเศร้าดังเงาตามตัวเลยทีเดียว
21 ตุลาคม 2555 12:20 น. - comment id 1249367
บอกได้ยากยิ่งแท้ ณ ยามเศร้า เหงา โศก วิโยคหา นี่...ยิ่งปล่อยจมก็ยิ่งตรมตรอมผ่ายผอมอุรา
21 ตุลาคม 2555 14:56 น. - comment id 1249383
กลอนเหงา เศร้าจังเลยอ่ะ
21 ตุลาคม 2555 16:27 น. - comment id 1249403
ห้ามกันยากค่ะ
21 ตุลาคม 2555 18:41 น. - comment id 1249419
บางทีนั่งอยู่ๆก็รู้สึกเศร้า มีเหมือนกันค่ะ
26 มีนาคม 2556 08:37 น. - comment id 1257076
http://www.youtube.com/watch?v=8yuWNy6dbbs