เรื่องราวในวันวานยังขานขับ จนกว่าใจจะปรับทนรับไหว ท่วงถ้อยความเศร้าดังเผาไฟ สุมทุมท่ัวทรวงในจนใจชา ตั้งแต่ที่ฉันลาจากไกล เพราะยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บหากพบหน้า คนที่ใจบอกรักทุกเวลา เพียงสบตาก็รู้-ดูเปลี่ยนไป แม้ฉันเองยื่นคำลาขาดจากกัน และฉันเองที่กล่าวลั่นเกลียดเพียงไหน แต่กลับเป็นฉันเองที่เสียใจ หยาดน้ำตาฉันใช้เพื่อยืนยัน อาจเป็นเพราะรักไม่เคยสิ้นจากใจ และคือเธอผู้สั่นไหวหัวใจฉัน คำว่ารักแม้มองไม่เห็นมัน และเชื่อได้ใจเธอนั้นไม่เคยมี ฉันจึงต้องอยู่ให้ได้โดยไร้เธอ เบื่อกับฝันเพ้อเจ้อทุกวันที่- ร่ำร้องไห้โหยหาหวังว่าดี ความเย็นชาคือท่าทีที่ปลอบใจ ความรักที่เหลือก็เพื่อฉัน พื้นที่เหลือในใจนั้นไว้ฝันใหม่ ส่วนความทุกข์เทียบรอความสุขใด- ที่จะมากับฟ้าใสในรุ่งเช้า
กวีปกรณ์ 25 ก.ย. 2555 01:39 น. - ID 145733 
1277
3
0
25 กันยายน 2555 08:14 น. - comment id 1246440
สวัสดีครับ ชอบอ่านกลอนครับ ขอให้มีความสุขกับการเขียนครับ
25 กันยายน 2555 08:35 น. - comment id 1246451
อยู่กับความรักที่เหลือกันต่อไปค่ะ
25 กันยายน 2555 09:42 น. - comment id 1246466
และคือเธอผู้สั่นไหวหัวใจฉัน เอาทองม้วนไปถุงนึง.. ปรับจากหนึ่งปี๊บเพราะตกหล่นบางจุดจ้า..
25 กันยายน 2555 14:48 น. - comment id 1246494
กลอนความรักสุดซึ้ง
25 กันยายน 2555 15:17 น. - comment id 1246505
มีแต่กลอนเพราะๆชอบอ่านเจ้าค่ะ
25 กันยายน 2555 17:06 น. - comment id 1246519
"ความรักที่เหลือก็เพื่อฉัน พื้นที่เหลือในใจนั้นไว้ฝันใหม่" เห็นด้วยทุกประการ
25 กันยายน 2555 17:20 น. - comment id 1246523
ไพเราะจังเลยค่ะ
25 กันยายน 2555 20:54 น. - comment id 1246552
ชอบด้วยคนครับบบบ
26 กันยายน 2555 08:49 น. - comment id 1246585
ตอนนี้ไม่เหลือแล้วค่ะ หมดเยื่อใย
26 กันยายน 2555 11:40 น. - comment id 1246649
หากความรัก ยังเหลือ ต้องเผื่อเจ็บ คอยกักเก็บ อาทร ความร้อนหนาว อาจยังมี หลายหลาก มากเรื่องราว จะย่างก้าว จงยัง ระวังตน
26 กันยายน 2555 12:41 น. - comment id 1246672
ความรู้สึกในบทกลอนค่อนข้างหนักนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
