ฉันไม่ได้รักเธอน้อยลง แต่รู้ว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้ มีช่องว่างระหว่างเรามากมาย และแผ่ขยายมากขึ้นทุกวัน ................................ คนสองคนย่อมมีความแตกต่าง ในหลายอย่างทั้งความจริงและความฝัน ฉันยอมรับและก็เข้าใจมัน แต่เธอต้องการให้เราเหมือนกันทุกสิ่งไป เธอไม่ยอมที่ฉันจะมีโลกส่วนตัว เธอหวาดกลัวว่าฉันจะหนีหาย คิดหรือว่าเราจะผูกติดกันไปจนตาย มันไม่ง่ายเพราะใจฉันย่อมดิ้นรน ฉันรู้ว่าเธอทำไปเพราะรักฉัน ลืมว่ามันน่าอึดอัดขัดข้องและหมองหม่น แล้วความสัมพันธ์ที่ฝ่ายหนึ่งต้องอดทน ก็มาถึงวันอับจนแล้ววันนี้ ขออย่าได้คิดว่าเป็นการทำร้ายหัวใจกัน และไม่ใช่ฉันต้องการจะหลีกหนี เพียงฉันต้องเลือกเสรี...ที่ฉันพึงมี ให้กับชีวิตเป็นใหญ่ ................................... ฉันไม่ได้รักเธอน้อยลง และรู้ว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้ มีช่องว่างระหว่างเรามากมาย และแผ่ขยายจนเราไม่อาจข้ามมาหากัน
7 กรกฎาคม 2544 07:29 น. - comment id 4644
เพราะครับ
7 กรกฎาคม 2544 09:16 น. - comment id 4658
เพราะสุดขีดค่ะ
7 กรกฎาคม 2544 14:41 น. - comment id 4667
โอยัยคนนี้เก่งเหมือนกัน ขอชมๆ
8 กรกฎาคม 2544 01:40 น. - comment id 4682
อืมม์ ซึ้งครับ (ไม่เห็นแก่ตัวแล้วครับ)
8 ตุลาคม 2544 12:58 น. - comment id 14079
สุดยอดเลย กินใจถึงก้นบึ้ง ต้องตามอ่านบทอื่นๆ ต่อ เยี่ยมจังเลย
28 พฤษภาคม 2545 23:12 น. - comment id 52195
โดนแบบนี้บ้างคงแย่เลยนะเนี่ย