ฉันยากไร้ อย่างนี้ ทีเดียวหรือ ?ใช้หนังสือ,ท่อนแขน หนุนแทนหมอน ? ผ้าถูพื้น ผืนยังใหม่ ใช้ห่มนอน ? เธออาทร ถามฉัน ..วสันต์พรำ มือละมุน อุ่นประคอง ทั้งสองแก้ม หลับเถิดแย้ม ประเดี๋ยวคง ไข้ลงต่ำ เธอห่วงใย ในแววตา กว่าถ้อยคำ ฉันจดจำ แววนั้น ผ่านวันคืน วสันต์นี้ ที่ฉันนอน มีหมอนแล้ว แต่ยังแว่ว เสียงฝน ปนสะอื้น สงสารหมอน อยู่บ้าง ในบางคืน ต้องเปียกชื้น เปื้อนช้ำ ด้วยน้ำตา ................. แรงกระเพื่อมมาจากเพลง"วสันต์ถวิล" ฟังในคืนฝนพรำ
21 สิงหาคม 2555 11:20 น. - comment id 1242952
คืนนั้นฝนหล่นลงมาอุราไหว คืนนั้นใครชวนนั่งฟังเพลงฝน คืนนั้นหนาวแต่ไม่เหงาเราสองคน คืนนั้นมนต์รักสุกงอมรายล้อมตัว คืนนี้ฝนบรรเลงบทเพลงเก่า คืนนี้เศร้าหม่นหมองในห้องสลัว คืนนี้ขาดคนไกลใจมืดมัว คืนนี้กลัวเมื่อมองฝนอยู่คนเดียว ชอบฟังเพลงฝนค่ะ
21 สิงหาคม 2555 13:09 น. - comment id 1242976
สวัสดีคุณเพียงพลิ้วครับ ใจผมกิ่วอยู่แล้ว แทบจะขาดรอนด้วยกลอนแสนคมสีชมภู คุณเพียงพลิ้วมีกลอนเป็นทั้งอาภรณ์และอาวุธ รู้ไหม? ขอบคุณครับ
21 สิงหาคม 2555 16:30 น. - comment id 1243034
5555 ได้ยินแต่ว่ามีหน้า้ตาเป็นอาวุธค่ะ
21 สิงหาคม 2555 17:38 น. - comment id 1243048
ใช่เลยครับ ทั้งจับตา-จับใจ รูปร่างก็น่าจะใช่ น้องๆดินระเบิด เสียดายไม่ได้ยินเสียง ถ้าเสียงหวานหูมิรู้หายด้วยละก้อ คุณเพียงพลิ้วจะเต็มไปด้วยศาสตราวุธ ระวังนะครับ มากกว่านี้จะกลายเป็นคลังแสง ขอบคุณครับ
3 พฤศจิกายน 2555 00:06 น. - comment id 1250261
สำหรับฉันวันนี้ที่ตากฝน ไม่มีมนต์ไม่มีหมอนอีตอนเหงา ละมุนมือถือแก้วอย่างแผ่วเบา กลืนพาราฯ ล้างเท้าแล้วเข้านอน