ดวงดาวทอแสงอยู่เงียบๆ บนฟ้ามืดที่ดูเย็นเยียบและเหว่ว้า ดาวจะรู้สึกอย่างไรตลอดเวลา ในขณะที่ทำให้ฟ้าดูงดงาม จะเหมือนฉันรึเปล่า เป็นเพียงรอยเงาที่ถูกมองข้าม ในขณะที่ทุ่มเทให้ในทุกยาม สิ่งที่ได้ติดตามคือความร้าวรอน ฉันรินน้ำตาอยู่เงียบๆ พร้อมหัวใจที่ถูกเหยียบจนร้าวกร่อน สงสารดาวที่ฟ้าที่ไม่อาทร สงสารใจที่ไหวอ่อน เพราะเธอไม่แคร์
7 กรกฎาคม 2544 06:50 น. - comment id 4631
ชอบน่ะชอบมากมาก ชอบกลอนเศร้าๆ อ่านแล้วรู้สึกเข้าใจเห็นใจยังไงก็ไม่รู้ เพราะน่ะ // เป็นกำลังใจให้น่ะครับ
7 กรกฎาคม 2544 06:59 น. - comment id 4634
เพราะมากจ๊ะ...ยังแคร์...//....แต่ถ้าเราทำไปแล้วมีความสุขก็คงดีกับความรู้สึกเนาะ
7 กรกฎาคม 2544 10:52 น. - comment id 4660
ขอบคุณ ภพ เจ้าเก่าและโคลอน เจ้าเก่าเหมือนกัน อิๆๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะภพ แล้วก็รู้สึกเหมือนกันเลยนะ โคลอน
8 กรกฎาคม 2544 08:41 น. - comment id 4719
เพราะจังเลยค่ะ
8 กรกฎาคม 2544 11:35 น. - comment id 4732
ขอบคุณจ้า ปู
10 กรกฎาคม 2544 10:09 น. - comment id 4889
อยากเป็นฟ้าจังอิอิ จาได้อยู่คู่กะหมู่ดาว ฟ้ามะเคยทิ้งดาวมีแต่ดาวทิ้งฟ้าไปต่างหากอะยังแคร์ กลอนเพราะ ชอบมากอะครับ
10 กรกฎาคม 2544 12:40 น. - comment id 4910
อิๆๆ จริงเนอะลุงป๋อง ขอบคุณค่ะ