เมื่อสิ้นรักสิ้นหวงก็สิ้นห่วง มิอาจท้วงทักไว้เพราะไร้หวัง มีแต่ทุกข์ถาโถมโหมประดัง จนเจียนคลั่งดั่งว่าเหมือนบ้าบอ จึงเป็นซากซากหนึ่งซึ่งเดินได้ ทุกห้องใจหม่นหมองเกินร้องขอ เจ็บกว่าเจ็บชอกช้ำน้ำตาคลอ จมอยู่กับการรอจนท้อใจ เพียงดอกไม้แหลกรานบนธารฝัน ทุกสิ่งพลันร้าวรอนราวอ่อนไหว ที่เคยหอมรวยรื่นชื่นหทัย กลับหม่นไหม้ขื่นขมระทมทรวง รอยอาลัยจากใจของใครหนึ่ง ยังซาบซึ้งด้วยแสนจะแหนหวง แต่พจน์ถ้อยร้อยร่ำน้ำคำลวง มันตามท้วงทวงถามความเป็นมา ทุกฝีเท้าก้าวย่างบนทางโศก วิปโยคหม่นไหม้ใจผวา ดุจเพลิงเผาเร่าร้อนรอนชีวา จึงเจ็บกว่าทุกทีที่ได้เจอ เพียงร่องรอยอาดูรพูนเทวษ บนเสี้ยวเศษความช้ำน้ำตาเอ่อ ความหวานชื่นดุจมนต์เคยปรนเปรอ ก็เผลอเรอทอดทิ้งมิจริงใจ กับเสี้ยวเศษความทุกข์ที่รุกโหม จนทรุดโทรมมานจนทนมิไหว บนทางเดินเหินห่างแรมร้างไกล เราโหยไห้ชอกช้ำลำพังเพียง
11 กรกฎาคม 2555 17:00 น. - comment id 1237736
ไพเราะค่ะพี่ดิน
11 กรกฎาคม 2555 16:47 น. - comment id 1237824
เราโหยไห้ชอกช้ำลำพังเพียง !! อ่านแล้วน้ำตาคลอครับ
11 กรกฎาคม 2555 16:58 น. - comment id 1237828
ดึกดาวเดือนเลื่อนดับ ใจนิ่งนับหนึ่งใจหาย แลร้างคนข้างกาย สิ่งสุดท้ายฟายน้ำตา แต่ละหยดที่ร่วงหล่น คือใจคนหวาดผวา ทุกข์รายล้อมกายา เผชิญหน้าเพียงลำพัง
11 กรกฎาคม 2555 17:02 น. - comment id 1238056
เมื่อสิ้นรักต่อกันในวันนี้ เพราะเธอมีคนเก่าเข้ามาหา ของจากไปไกลลับกับน้ำตา แม้ไร้ค่าเพียงน้อยรอยอาดูร เศร้าจับใจนะคะคุณดิน
11 กรกฎาคม 2555 17:06 น. - comment id 1238058
เมื่อสิ้นรักต่อกันในวันนี้ เพราะเธอมีคนเก่าเข้ามาหา ขอจากไปไกลลับกับน้ำตา แม้ไร้ค่าเพียงน้อยรอยอาดูร
11 กรกฎาคม 2555 17:40 น. - comment id 1238067
หวังรักนั้นจะสิ้นเสียจากใจ หวังน้ำตาแห้งไปจากใจบ้าง หวังเพลงเศร้าสะเทือนใจบางบาง ไม่ฟูมฟายอ้างว้างอย่างวันนี้
11 กรกฎาคม 2555 17:49 น. - comment id 1238070
ยอดเยี่ยจ้ะ
11 กรกฎาคม 2555 18:33 น. - comment id 1238082
11 กรกฎาคม 2555 21:31 น. - comment id 1238091
เมื่อสิ้นรักใช่สิ้นเยื่อหากเหลือใย เหมือนหักบัวแล้วไซร้ใจขาดวิ่น ใจเจ็บช้ำขอบตาน้ำไหลริน เหมือนสูญสิ้นเช่นซากหักปรักพัง เศร้าอีกครั้งยังหวังนั่งยิ้มแย้ม....
11 กรกฎาคม 2555 22:27 น. - comment id 1238104
หยาดน้ำตารินรดอีกหยดแล้ว เมื่อไหร่แก้วธรนินจะสิ้นหวัง กับความรักที่ทำให้ใจพัง หรือว่ารักทุกครั้งยังทุ่มเท
12 กรกฎาคม 2555 09:52 น. - comment id 1238121
รอยอาดูรดวงแด บาดแผลรักน้ำตาริน อิอิ หน่านะ...... สุขอย่าได้สร่าง
12 กรกฎาคม 2555 11:16 น. - comment id 1238127
ดีจร้า...คุงพี่ดิน.. ฉบโอกาส...มาแจม... เหมือนยามร้อนนอนหน่ายตะกายหมอน ไร้ลมผ่อนร้อนกายจนหน่ายฝัน หน้าต่างเปิดเพริศฟ้านภาพรรณ ทุกวี่วัน...ยลดาวกับหนาวรอ พอลมพัดพร่างพรมอารมณ์ชื่น ก็ลุกตื่นยืนจับ รับลมขอ ระบายเห็นเย็นชื้นจนชื่นพอ อุราหนอ...หลงลม ที่พรมเย็น เมื่อลมเลียบเงียบหายสลายจิต จึงครุ่นคิด...ลมลวง ทำถ่วงเห็น ไยมาพัดไล่ร้อน ผ่อนลำเค็ญ ที่แท้เป็น...ลมหน่วง แค่ลวงกัน ลมมาพรมโลมไล้พัดไล่ร้อน เพราะจิตอ่อน นอนเศร้า จึงเคล้าฝัน ชโลมซ่านร่านรดเปลี่ยนบทมัน เมื่อเงียบงัน...โทษถม เพียงลมลวง บทของพี่ดิน งดงาม มากๆ... แต่แจมแก้ต่าง...ให้คนในกลอนอ่ะจร้า อิอิ
12 กรกฎาคม 2555 12:00 น. - comment id 1238138
12 กรกฎาคม 2555 13:41 น. - comment id 1238162
น้ำตาคลอเฉยๆ แต่อย่าให้ถึงกับหยดติ๋งเน้อ .............
12 กรกฎาคม 2555 13:51 น. - comment id 1238168
รอยอาดูรพูนเทวษ ..วิเศษหลาย
12 กรกฎาคม 2555 15:15 น. - comment id 1238181
คุณเพียงพลิ้ว เป็นกาพย์ที่ไพเราะจ้ะ ดาวเดือนเลื่อนลอยลับ ไปพร้อมกับทิวาฉาย แสงส่องก่องประกาย แล้วสุดท้ายก็ลับเลือน ดาวหวนทวนมาใหม่ ทอแสงใสหาใดเหมือน รักฉันเฉกดาวเดือน มิคล้อยเคลื่อนไปจากเธอ
12 กรกฎาคม 2555 15:18 น. - comment id 1238183
ขอบคุณจ้าน้องก้าว
12 กรกฎาคม 2555 15:21 น. - comment id 1238185
คุณอนงค์นาง แม้ไร้ค่าเพียงน้อยรอยอาดูร จบได้กินใจจ้ะ จะคนเก่าคนใหม่ฉันไม่รู้ ลองตรองดูไหวหวาดและขลาดเขลา ระทมทุกข์เป็นไข้ไม่บรรเทา ความเงียบเหงาเป็นเพื่อนที่เหมือนเดิม
12 กรกฎาคม 2555 15:42 น. - comment id 1238192
คุณกร กลอนไพเราะอีกแล้วจ้ะ เพราะขมขื่นกลืนกล้ำร่ำแต่ทุกข์ เพราะไร้สุขสบสมภิรมย์หมาย ฟังเพลงเศร้าเหงาอยู่มิรู้วาย จึงฟูมฟายอย่างนี้แหละที่รัก
12 กรกฎาคม 2555 15:45 น. - comment id 1238193
คุณบุญเพิ่ม ขอบคุณจ้ะ คุณบุญพร้อม ขอบคุณสำหรับดอกไม้จ้า
12 กรกฎาคม 2555 17:29 น. - comment id 1238213
ความเจ็บปวดมันก็มักจะทิ้งร่องรอยเป็นรอยอาดูรไว้เสมอครับ ... ผมก็พยายาม delete ออกครับ
12 กรกฎาคม 2555 21:56 น. - comment id 1238255
ยังเหลือซากมองเห็นเป็นเพียงซาก เพราะหญิงมากกว่าชายตั้งหลายส่วน เขาจึงเพลินดังเก็บดอกไม้ที่ในสวน หากต้องรอกระอักกระอ่วนคิดให้ดี หรือจะลืมเขาไปหาใหม่เอา ทิ้งเรื่องเก่าต้องคำนึงถึงศักดิ์ศรี คนคู่ควรนับหมื่นพันนั้นยังมี มองทางนี้อาจพบสักหนึ่งคน อะไรลืมได้ก็ลืมเสียบ้าง
13 กรกฎาคม 2555 10:47 น. - comment id 1238304
.......... หวัดดีจ้ะน้องพิม เมื่อสิ้นรักสิ้นหวงใช่สิ้นห่วง จึงทักท้วงทวงถามความรู้สึก ค่าแห่งความรักนั้นมันล้ำลึก แนบผนึกในหัวใจนานเท่านาน ..................... เศร้าอีกครั้งยังหวังนั่งยิ้มแย้ม เหมืนกันจ้า
13 กรกฎาคม 2555 11:00 น. - comment id 1238308
....... คุฯดวงจันทร์ กลอนไพเราะมากจ้า เพียงน้ำตาหยาดหนึ่งซึ่งน้อยค่า ทรมาด่าวดิ้นกือบสิ้นหวัง กับทุกข์ที่ถาโถมโหมประดัง ใจก็ยังมั่นรักและภักดี
13 กรกฎาคม 2555 12:49 น. - comment id 1238315
ขอบคุณที่ทักทายจ้ะคุณคอนฯ
13 กรกฎาคม 2555 14:30 น. - comment id 1238327
หวัดดีจ้าคุณกีร์ งานเยอะหรือจ๊ะ หายไปนานเลย ......................... เพียงสายลมหวีดหวิวต้องผิวเนื้อ ดุจเติมเชื้อเพลิงผลาญจนมานหมอง แค่ลมพลิ้วปลิวมาน้ำตานอง จะร่ำร้องหาใครก็ไม่มี เมื่อลมเลียบเงียบหายสลายจิต ดวงความคิดวนไปในวิถี หวังเห็นแสงสีทองส่องชีวี เพื่อพรุ่งนี้สว่างใสกว่าเมื่อวาน
13 กรกฎาคม 2555 14:41 น. - comment id 1238328
ขอบคุณจ้าคุณสุนทรวิทย์
13 กรกฎาคม 2555 14:46 น. - comment id 1238329
thank you จ้าคุณศรีสมภพ
13 กรกฎาคม 2555 14:48 น. - comment id 1238331
คุณสีเมจิก delete เลยหรือจ๊ะ
13 กรกฎาคม 2555 15:49 น. - comment id 1238339
หวัดดีจ้า คุณฤกษ์ ...................... อาจเป็นซากซากหนึ่งซึ่งเดินได้ แต่มีใจเพียงหนึ่งไม่ถึงสอง ทุกฝีเท้าก้าวย่างบนครรลอง แม้ต้องหมองหม่นบ้างในบางที จะให้ลืมใครลงคงมิได้ ทั้งดวงใจตระหนักในศักดิ์ศรี ยอมให้ความหม่นหมองครองฤดี แต่ไม่ปันใจนี้เพื่อให้ใคร...
14 กรกฎาคม 2555 18:15 น. - comment id 1238500
อิอิ รอยอาดูรนี่ รอยใหม่หรือรอยเก่าครับ
15 กรกฎาคม 2555 06:13 น. - comment id 1238536
เพราะจังครับ พยายามจะกลับมาเขียนกลอนใหม่แต่นึกคำเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เป็นรอยอาดูรพูนเทวษจริงๆนะ