ร่อนเร่แรมทางกลางหุบเขา เพียงเพราะหวังบอกเจ้า...เว้าคำหวาน คำรักนี้จักเอาไว้ใต้บาดาล ก็กลัวหนาวร้าวราน...สะท้านใจ จักเอาไว้บนท้องฟ้านภากาศ เกรงดวงดาวดารดาษจะหวั่นไหว ทั้งหมอกเหมยน้ำค้างที่กลางไพร จะพรากคำรักไป...ไม่ถึงนาง จักฝากไว้ในวังข่วงคุ้มเจ้า หากไม่เฝ้าก็เกรงรักจักหายห่าง จึงเก็บไว้ในหทัยบ่วายวาง ไม่จืดจาง คำรัก ใฝ่พักตรา ทั้งยามหลับแลตื่นสะอื้นไห้ ด้วยคำรักล้นใจถวิลหา ยามพี่นี้สะดุ้งฟื้นตื่นเววา อกใจนี้ทุกเวลา....เรียกหานาง จาก คำกระซิบรักของปู่ม่านย่าม่าน ภาพจากผนังวิหารวัดภูมินทร์ จังหวัดน่านค่ะ
ปาณาดี 9 พ.ค. 2555 20:13 น. - ID 144473 
2500
4
0
10 พฤษภาคม 2555 08:08 น. - comment id 1232700
เพราะจังค่ะ...
แซมค่ะ
10 พฤษภาคม 2555 13:41 น. - comment id 1232750
ปู่ม่านย่าม่าน ท่านมีประวัติความเป็นมาอย่างไรครับ
11 พฤษภาคม 2555 11:06 น. - comment id 1232861
กระซิบได้ไพเราะจัง
11 พฤษภาคม 2555 14:13 น. - comment id 1232941
เบา ๆ ก็เพราะดี กระซิบเบา ๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
