ทุกครั้งที่ใจเจ็บและเหน็บหนาว มีเรื่องราวหลายหลากมากปัญหา อยากให้ลืมความเจ็บจนเหน็บชา คงต้องการเวลารักษาใจ อยากให้เป็นเหมือนวันจันทร์กระจ่าง ฟ้าสว่างด้วยดาวพราวไสว วันที่รักโอบเอื้อด้วยเยื่อใย วันที่ความห่างไกล...ใช่ต้นตอ เมื่อไม่อาจทำได้ดังใจคิด ฉันใช้สิทธิ์นิดหนึ่งพึงร้องขอ ถ้าความเข้าใจกันมันไม่พอ จะให้รออย่างนี้อีกกี่วาร จะไม่กล่าวคำว่าขอลาก่อน แม้บทกลอนจากใจก็ไม่หวาน ระยะทางห่างไกลใจจึงราน คิดถึงบ้าน...มวลมิตร...คิดถึงเธอ คำอำลาวันนี้ไม่มีให้ แม้ว่าใจยังหวงห่วงเสมอ หากคราใดได้พบประสบเจอ จะไม่เผลอวอนว่าอย่าจากไป จะไม่ลืมใจเจ็บที่เหน็บหนาว ทุกเรื่องราวร้าวรานเกินทานไหว จนอยากมีคำถามว่าทำไม คนปราชัยเป็นฉันอยู่นั่นเอง
6 พฤษภาคม 2555 17:31 น. - comment id 1119711
อย่าเศร้านักเลย เดี๋ยวร้องไห้ตามหรอกคุณดิน ความเหมือนที่ แตกต่าง ทางชีวิต ใครลิขิต ให้เป็น กันเช่นนี้ เป็นนักกลอน นอนเหงา เศร้าชีวี หรือว่านี่ เป็นคำสาบ ของกาพย์ กลอน มีดอกไม้มาปลอบใจ
6 พฤษภาคม 2555 23:56 น. - comment id 1121239
ปราชัยเพราะปราการหรือเปล่าคะ
6 พฤษภาคม 2555 22:22 น. - comment id 1121321
มีแต่หลากคำถามว่าทำไม แถมยังใช้อ้างสิทธิ์แม้นิดหนึ่ง ข้อตกลงยังจำติดย้ำตรึง ไม่ล่วงถึงเรื่องล้วนเป็นส่วนตัว ถ้าอยากรอก็รอง้อไม่เป็น ถ้าไม่รอเกิดประเด็นไม่เห็นหัว มีปัญหาคิดเอาตามข่าวรั่ว ไม่เคยกลัวด้วยเปิดเผยอย่างเคยมา เหตุที่ล่าช้าไปใช่เรื่องใหญ่ เพราะมัวเคลียคนใหม่จึงมาช้า เรื่องมันยุ่งเลยต้องเสียเวลา ใครเขาว่าปราชัยใช่เรื่องจริง เธอประสบชัยชนะอย่างแน่ชัด เรื่องผูกมัดทิ้งไปได้ทุกสิ่ง โปรดยิ้มให้ชื่นตาอย่าประวิง กลับมาหายอดหญิงนี้คนเดียว. กลับมาตายรังอยู่ดี
6 พฤษภาคม 2555 20:07 น. - comment id 1121510
มาตั้งชมรมคนอกหักกันเถอะครับคุณดิน
6 พฤษภาคม 2555 18:36 น. - comment id 1122018
ขอจงลืมใจเจ็บที่เหน็บหนาว รับไอผ่าวความเข้าในชีวิต อนิจจัง ทุกขังยังลิขิต ว่าชีวิตย่อมผิดผันนิรันดร์ไป
6 พฤษภาคม 2555 17:46 น. - comment id 1122375
แวะมาอ่านบทกลอนเศร้า ๆ ซึ้ง ๆ นะ
7 พฤษภาคม 2555 05:29 น. - comment id 1232117
เมื่อความฝันรันทดเพราะหมดหวัง ไร้พลังยืนต่อเพราะหวั่นไหว ดังปักษาลาคอนด้วยอ่อนใจ ช่างยากไร้รวงรังป่นพังยับ แต่วันนี้มีเธอเสมอเพื่อน มาเอ่ยเอื้อนกล่อมขวัญให้ฉันหลับ อ้อมกอดเรามีกันเนิ่นนานนับ อย่าลาลับร้างไปเพราะใจน้อย... มาบอกรักพี่ดินอีกครั้งค่ะ.. วันนี้หัวใจแซมยังเต้นอยู่ แต่ไม่ทราบว่าวันไหนจะหยุด.. พักนี้แซมมีปัญหาเส้นเลือดที่นำเลือดออกจากหัวใจ ไม่ทำหน้าที่ให้ดี... แต่แซมยังสู้ๆ นะคะ.. แซมค่ะ
7 พฤษภาคม 2555 11:11 น. - comment id 1232147
ใช่ครับ..บางภาพหรือบางคำพูดแค่สั้นๆ เราสามารถจินตนาการ แล้วระบายออกมา ดูสินั่งคอตกเลย ผู้ปราชัยเศร้าจัง..อิอิ ยอดเยี่ยมมากมาย สุขอย่าได้สร่าง
7 พฤษภาคม 2555 12:41 น. - comment id 1232159
การรู้จักคำว่าปราชัย ย่อมทำให้คำผู้มีชัยนั้นยิ่งใหญ่ยิ่งนักขอรับคุณดิน
7 พฤษภาคม 2555 12:53 น. - comment id 1232162
เยี่ยมเลยค่ะ ทั้งภาพและกลอน ฝนชอบ
7 พฤษภาคม 2555 14:00 น. - comment id 1232187
ความปราชัยเป็นของฉันอยู่วันยันค่ำ ตระหนักดีแต่ว่าไม่ยอมแพ้ค่ะ อิอิ
7 พฤษภาคม 2555 14:25 น. - comment id 1232198
เฌอก็ชอบค่ะ คนปราชัยเป็นฉันอยู่นั่นเอง เจ็บอ่ะ
7 พฤษภาคม 2555 15:33 น. - comment id 1232214
ใครแพ้ ใครที่ไหนครับท่าน
7 พฤษภาคม 2555 16:27 น. - comment id 1232226
ทำไมคนพ่ายแพ้ต้องเป็นเรา เศร้าซึ้งครับคุณดิน
7 พฤษภาคม 2555 23:23 น. - comment id 1232275
แพ้เป็นพระ นะคะคุณดิน
8 พฤษภาคม 2555 07:09 น. - comment id 1232290
ไม่มีใครพ่ายแพ้ตลอดไป สักวันต้องเป็นวันของเรา อรุณสวัสดิ์ครับ
8 พฤษภาคม 2555 11:33 น. - comment id 1232333
.......... (1) คุณคนบางบอน ขอบคุณสำหรับดอกไม้จ้ะ ทุกฝีเท้าก้าวย่างทางชีวิต กรรมลิขิต...เหมือนดัง...ลางสังหรณ์ และหากเป็นคำสาปของกาพย์กลอน คงสะท้อนให้เห็นความเป็นจริง ..................
8 พฤษภาคม 2555 11:37 น. - comment id 1232335
......... (2) คุณอรุโณทัย ขอบคุณที่แวะทักทายจ้า ................
8 พฤษภาคม 2555 12:28 น. - comment id 1232347
............ (3) คุณศรีสมภพ อยากจะลืมใจเจ็บที่เหน็บหนาว ลืมเรื่องราวร้าวรอนความอ่อนไหว ลืมทุกสิ่งที่เห็นและเป็นไป ลืมให้ได้ยากเย็นคงเป็นเธอ .................
8 พฤษภาคม 2555 12:51 น. - comment id 1232354
......... (4) เอางั้นเลยหรือจ๊ะคุณสุนทรวิทย์ ..................
8 พฤษภาคม 2555 14:07 น. - comment id 1232373
............ (5) คุณฤกษ์ ฟังถ้อยคำเอื้อนเอ่ยเผยความคิด ไร้น้ำจิตน้ำใจไม่แลเหลียว ที่พร่ำบอก...มาหา....ฉันคนเดียว ฟังดูเปลี่ยวเปล่าทิ้งไม่จริงใจ ใครประสบชัยชนะอย่างแน่ชัด ใครผูกมัดรัดจนกมลไหว ใครมัวเคลียร์คนใหม่ใครนะใคร? ที่ปราชัยไหวหวั่นฉันหรือเธอ เหตุที่ล่าช้าไปก็ใครเล่า ที่ทิ้งเราเศร้าหม่นจนหมองเหม่อ คนที่ยุ่งเสียเวลาไม่มาเจอ คนที่เก้อหลงรอจึงท้อเกิน ....................
8 พฤษภาคม 2555 15:47 น. - comment id 1232414
นี่แค่ดูรูปจาก net น๊ะเนี่ย..ยังสื่ออารมณ์ ออกมาได้เศร้าจริงๆเลยค่ะ
8 พฤษภาคม 2555 17:27 น. - comment id 1232429
...................... (6) อาจเป็นไปได้นะจ๊ะน้องก้าว บทกลอน ฉันรัก เพราะมากจ้ะ ...............
8 พฤษภาคม 2555 18:20 น. - comment id 1232433
.............. (7) แซม ฟังที่เล่าแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีนะจ๊ะ เคยทราบมาว่าอาการอย่างนี้บางทีผู้ป่วยจะมีอาการแน่นหน้าอกด้วย (แซมเป็นรึเปล่า) ถ้ากลับเมืองไทย ในแง่ของกำลังใจจะดีกว่าไหม ใกล้ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง แม้ว่ารายได้จะลดลง พี่ก็ถามไปงั้นเอง รู้ว่าแซมคงยังไม่กลับ อีกอย่างอยู่ทางโน้นก็ใกล้หมอด้วยใช่ไหม อย่างไรก็ตาม เป็นกำลังใจให้แซมเสมอ ช่วงนี้อยู่ใกล้หมอไว้เป็นดีที่สุดจ้ะ เหมือนว่าแซมจะมีกำลังใจดี เข้มแข็ง...สู้สู้เน้อ เป็นเพียงหนึ่งแรงใจมอบให้เจ้า อย่าซึมเซาหม่นหมองนอนร้องไห้ ระยะทางห่างกันเป็นพันไมล์ กำลังใจมอบแล้วแด่แก้วตา อาจเหว่ว้าหม่นขวัญในวันเจ็บ อาจหนาวเหน็บร้าวรอนนอนผวา อาจรู้สึกดายเดียวเปลี่ยวเอกา กับโรคภัยบีฑามารบกวน คิดว่ามันเป็นฝันอันรันทด แต่อย่าหมดอาลัยจนไห้หวน ศึกษาธรรมตรองไตร่ใคร่ทบทวน เจ้าน้องนวลคงจะชนะมัน ...............
9 พฤษภาคม 2555 13:02 น. - comment id 1232573
เป็นผู้ปราชัยเองบ้างก็ดีเหมือนกันนะคะคุณดิน เผื่อเราจะได้คิดอะไรใหม่ๆ เพื่อปรับใช้ในคราวต่อไป ชนะบ้าง แพ้บ้างเนาะค่ะ
9 พฤษภาคม 2555 14:46 น. - comment id 1232600
........... (8) จริงจ้ะคุณคอนฯ หลายๆรูป หากดูคนละครั้ง จินตนาการไม่เหมือนกันนะ .................
9 พฤษภาคม 2555 14:48 น. - comment id 1232601
........... 9) คุณตาคำ เหมือนอย่างที่เขาพูดๆ กันใช่ไหม ไม่มีน้ำตา จะรู้ได้ยังไงว่าเสียงหัวเราะเป็นอย่างไร ไม่มีความทุกข์ จะรู้ได้อย่างไรว่า ที่ว่าสุข...สุขนั้นประการใด ................
9 พฤษภาคม 2555 14:55 น. - comment id 1232602
........... (10) ขอบคุณจ้าคุณฝน กระทู้ WanWan ทำงาน ของคุณฝนก็เยี่ยมมาก (11) ดีจ้ะคุณเพียงพลิ้ว รู้ว่าปราชัย แต่ใจยังไม่ยอมแพ้เนอะ (12) คุณเฌอ เจ็บแต่ในกลอนพอแล้วเนอะ ชีวิตจริงใครจะยอมเศร้าล่ะ (13) คุณบุญพร้อม ใครแพ้ใครก็ช่าง แต่ลุงอย่าแพ้นะ ...................
9 พฤษภาคม 2555 15:35 น. - comment id 1232612
ไม่เคยชนะค่ะพี่ดิน ปราชัยแต่ไร้ทุกข์
9 พฤษภาคม 2555 15:56 น. - comment id 1232616
.......... (14) คุณสีเมจิก กลอนรักนั้น ถ้าเศร้าแล้วจะซึ้งไปเองจ้ะ ลองสังเกตุกลอนของนักกลอนรุ่นครูดู หลายๆบท อ่านแล้วชอบมาก อย่างเช่นของคุณสนธิกาญจน์ กาญจนาสน์ หากเธอมีรักใหม่อย่าให้รู้ และถ้าอยู่กับใครอย่าให้เห็น ให้ฉันเถอะขอร้องสองประเด็น แล้วจะเป็นผู้แพ้อย่างแท้จริง หรือของคุณนิภา บางยี่ขัน นกเขาเอยเคยขันกระชั้นแจ้ว เราโตแล้วหาตักอุ่นหนุนไม่ได้ ครั้นพบคนพอจะคุ้นอบอุ่นใจ เขาก็ไม่ไยดีเท่าที่ควร เขียนไปเขียนมาจะชวนอ่านงานของบรมครูกลอนเสียแล้ว ................
9 พฤษภาคม 2555 16:01 น. - comment id 1232617
............ (15) ทั้งภาพประกอบ ทั้งข้อความ ชวนให้ชูสองนิ้วสู้จริงๆจ้ะครู (16) คุณอนงค์นาง แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร แต่ทำไม๊ คนเราช่างอยากเป็นมารกันซะจริงๆ (17) คุณพจนา/หนังสือ เป็นคำปลอบใจที่ดีมากเลยจ้ะ ...............
9 พฤษภาคม 2555 16:15 น. - comment id 1232621
............ (23) คุณเทียนหยด บางอารมณ์เป็นอย่างนั้นจ้ะ ดูรูปแล้วบางทีเกิดจินตนาการขึ้นมาเอง (26) ใช่จ้ะคุณแบม ชีวิตต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว แพ้บาง ชนะบ้าง ทั้งแพ้และชนะ นำมาปรับใช้ในการดำเนินชีวิตได้ (30) น้องพิม ปราชัยแต่ไร้ทุกข์ คงขึ้นอยู่กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากกว่ามั๊งจ๊ะ ...............
9 พฤษภาคม 2555 19:38 น. - comment id 1232656
แวะมาทักทาย..ไม่ได้ทักทายกันซะนาน..
10 พฤษภาคม 2555 19:22 น. - comment id 1232787
เวลายาขาดวัตถุดิบในการแต่งกลอน ส่วนมากก็เมา อิอิ แต่เพลงกะภาพก็ช่วยได้เยอะนะคะ
11 พฤษภาคม 2555 07:09 น. - comment id 1232815
^ ^ ^ ขาดวัตถุลึกลับจิ ก้าก ดีจร้า...อาคุงพี่ดิน สำหรับกลอนชุดนี้... เหมือนรู้สึก... ไม่เหมือนจินตนาการจากภาพเรย พี่ดิน... เยี่ยมวรยุทธ์ จิงๆ... พยายามแต่งแจมอยู่... แต่...แจม บ่ ออก.... แต่...จาแจม....อิอิ เสร็จเมื่อไหร่...จามาแปะ อิอิ
11 พฤษภาคม 2555 16:34 น. - comment id 1232973
... (34) หวัดดีจ้าคุณบินเดี่ยว ขอบคุณที่ทักทายกันเน้อ (35) คุณยา ช่วยได้มากทั้งเพลงและภาพเลยจ้ะ อย่าขาดวัตถุดิบบ่อยนัก เดี๋ยวเมา จนไม่มีเวลาเขียนกลอน (36) คุณกีร์ จะรอกลอนแจมเน้อ
23 พฤษภาคม 2555 20:24 น. - comment id 1234544
ดีจร้า พี่ดิน... แต่งแระ แต่......อืมมมมม...ไม่ได้อารมณ์กลอน แบบ พี่ดิน แฮ่ะ... ยากแฮ่ะ...อารมณ์นี้... แจมว่า.... เพราะหลงมนต์ ดลเล่ห์ เสน่ห์ลึก ให้นั่งนึก นอนฝัน ทุกวันหมาย จะคู่อิง พิงแอบ อยู่แนบกาย สัมพันธ์พราย พริ้งเพริศ...เตลิดใจ มิใคร่ตรอง มองนึก ให้ลึกก่อน เพราะถูกศร คมรัก พุ่งปักให้ ทะยานฟ้า กล้าแจ้ง แถลงไป มอบฤทัย ให้แล้วนะแก้วตา แต่เขาเมิน เดินลี้ เหมือนหนีกัน เศร้าจาบัลย์...กับรัก เป็นหนักหนา เพียงเริ่มต้น...สมเพศ เวทนา เมื่อพบเพียงคำว่า...ผู้ปราชัย ยัดเยียดจิตคิดเจียมจงเขียมคิด เหมือนบังอาจ ถือสิทธิ์....เคียงคิดใกล้ คนที่เขามีคู่อยู่เคียงใจ เราแค่ใคร...คนนอก อย่าหลอกตน พอได้ป่าว ท่านเพ่...อิอิ
15 มิถุนายน 2555 00:13 น. - comment id 1236002
เพราะมากค่ะ แต่เชื่อเถอะค่ะ ไม่มีใครเป็นผู้ปราชัยตลอดไปหรอกนะคะ
11 กรกฎาคม 2555 10:05 น. - comment id 1237971
40 อิอิ