ดอกฟ้า
Saran
ดอกฟ้าเอยเจ้าสูงไปไกลลับตา
สุดปัญญาจะเหนี่ยวโน้มลงมาหา
เป็นดอกไม้ที่งดงามบนนภา
ไม่คู่ควรจะลงมาสู่แดนดิน
� �เกสรงามสีสวยดั่งดวงหน้า
กลีบดอกฟ้าหอมหวนชวนถวิล
หมู่แมลงแฝงใกล้หวังราคิน
เวียนวนบินหมดสิ้นต่างเฝ้ามา
� �เปรียบบนนั้นไกลเหลือเกินจะไขว่คว้า
เหวกับฟ้ามิอาจเอื้อมแตะถึง
เหลือแค่เพียงห่วงใยครุ่นคำนึง
จากผู้ซึ่งอยู่ไกลที่เฝ้ามอง
� �ขอให้เธอเจอรักมิลวงหลอก
อย่าได้ชอกเจ็บช้ำเศร้ามัวหมอง
แม้นน้ำตาของเธอไหลเอ่อนอง
มีอีกคนที่ต้องเจ็บปวดใจ
� �ถึงอย่างไรยังรอเพื่อคอยถาม
กี่หมื่นล้านโมงยามไม่ไปไหน
ต่อให้นานตราบนานแม้สิ้นใจ
หวังเพียงให้สักครั้งเธอเหลียวมอง