ตอกย้ำ คำคิดถึง

ใครคนหนึ่ง ซึ่งร้าง เธอห่างหาย
มิกล้ำกราย เยี่ยมเยือน เหมือนเมื่อก่อน
เราเฝ้าถาม ตามหา ด้วยอาทร
รอเธอย้อน เยียนบ้าง สักครั้งครา
เมื่อจากไกล ใจหาย มิวายคิด
ว่าไร้สิทธิ์ แหนหวง หรือห่วงหา
จึงกังวล หม่นไหม้ ในอุรา
มากเกินกว่า ความจริง สิ่งที่ควร
ความในใจ ไม่กล้า เอามาเผย
ถ้าจะเอ่ย ออกไป คงไห้หวน
เก็บงำไว้ จนใน ใจรัญจวน
ทุกคำล้วน อยากบอก ออกจากใจ
ส่งข่าวสาร ผ่านฟ้า หากว่ารู้
ว่ามีผู้ คอยจน ถึงหม่นไหม้
สัญญาเก่า เจ้าเหมือน ลืมเลือนไป
ยกเลิกได้ ภายหน้า มิมาทวง
แต่อยากบอก ตอกย้ำ ความรู้สึก
ว่าส่วนลึก ในใจ ให้แสนห่วง
หลากถ้อยคำ จำไว้ ใช่ลมลวง
ฝันทั้งปวง ยังบอก ว่าหลอกตน
รู้ว่าหวัง ลางเลือน ใจเตือนย้ำ
พบชอกช้ำ จำรับ กับเหตุผล
ถึงวันตรม ขมขื่น ฝืนใจทน
ปลอบกมล จนกว่า มันชาชิน
คนกรุงศรีฯ