เมื่อมีรัก รักก็พาให้ตาบอด เมื่อรักมอดหมดลงแน่จึงแลเห็น เห็นความหวังตกลงต่ำสุดลำเค็ญ ยังชัดเช่น แม้มองผ่านม่านน้ำตา เห็นแจ่มชัดถนัดใจไม่พร่าเลือน เห็นเราเหมือนเป็นหัวใจที่ไร้ค่า เห็นใจเจ้าชัดแล้วแก้วกานดา เห็นชัดว่าเนื้อเย็นไม่ เห็นใจ เป็นคนเศร้าก็จงเศร้าอย่าหวังสุข จงอมทุกข์อย่าหวังหวามความแจ่มใส อย่าได้หวังฝั่งฝันอันแสนไกล หวังแค่หยุดร้องไห้ ..ยังไกลเกิน เจียมใจไว้ในโลกหมองของคนหม่น จะอดทนในท่ามกลางความห่างเหิน เอาล้านรักมาหลอกล่อ ก็ขอเมิน แล้วก็เดินไปร้องไห้.. ไกลๆเธอ
4 มีนาคม 2555 21:45 น. - comment id 1227041
แวะมาอ่าน ทั้งชื่อเรื่อง ชื่อผู้เขียน ยาวดีเนาะ
5 มีนาคม 2555 20:29 น. - comment id 1227100
ไพเราะและซาบซึ้งดีจัง เธอคนนั้นคงเป็นปลื้มแน่ๆ
6 มีนาคม 2555 12:25 น. - comment id 1227169
ขอเจียมใจในโลกหมองของคนหม่น จะอดทนต่อไปไม่หวาดหวั่น แม้ต้องเศร้าเหงาใจใฝ่จาบัลย์ ตัวของฉันยินยอมพร้อมทำใจ ประเภทเดียวกับผู้หญิงไร้เงาเลย เป็นกำลังใจให้นะค่ะ