มีความลับ คับใจ ไม่อาจแก้ อึดอัดแท้ แม้ใจ อยากไขขาน เป็นเงาดำ ย้ำอยู่ คู่ดวงมาน แม้เนิ่นนาน เพียงใด ไม่บรรเทา อยากระบาย หรือบอก ออกให้หมด ใจจ่อจด ยากจัง ดั่งคนเขลา ทั้งที่รู้ อยู่ใน ฤทัยเรา เก็บงำเอา เข้าไว้ ในอุรา ก็หลายครั้ง ตั้งสติ จะปริปาก มันแสนยาก เพราะใน ใจมิกล้า มันร้อนหนาว ร้าวรวด ปวดวิญญา ดูเหมือนว่า ขาแข้ง ไร้แรงยืน หาคนช่วย ด้วยหมาย อยากหายกลุ้ม ดับไฟรุม สุมตน สุดทนฝืน สงสารใจ เหลือล้น ทนกล้ำกลืน มองใครอื่น ไม่เหมาะ เจาะจงเธอ ด้วยไตร่ตรอง มองค้น จนสุดฤทธิ์ ไหมมีสิทธิ์ คิดเห็น เช่นเสนอ ก็คนอื่น หมื่นพัน ที่ฉันเจอ เหมาะเสมอ เทียมทัน นั้นไม่มี เถอะจงช่วย ด้วยว่า ถ้าสงสาร มาร่วมงาน สานใจ ได้ไหมนี่ เพียงฟังคำ ของฉัน นั้นให้ดี คำพูดที่ ยากนัก ...รักเธอไง คนกรุงศรี ฯ กลุ่มวรรณกวีศรีอยุธยา ๒๐/๒/๒๕๕๕
22 กุมภาพันธ์ 2555 07:26 น. - comment id 1225725
คำว่า"รัก"เป็นคำที่สะกดง่ายๆ แต่พูดยาก อรุณสวัสดิ์ครับ
22 กุมภาพันธ์ 2555 08:11 น. - comment id 1225729
คำว่ารัก หากพูดมากไปมันก็เฟือ จริงไหมครับ....
22 กุมภาพันธ์ 2555 09:27 น. - comment id 1225742
หน้าตาดี ทำใมต้องมีปัญหา?
23 กุมภาพันธ์ 2555 23:57 น. - comment id 1225981
ทำไมไม่มีใครบอกรักผมบ้างเลย
24 กุมภาพันธ์ 2555 10:36 น. - comment id 1226033
ชอบคำพูด ของคุณบุญพร้อมค่ะ..หน้าตาดี ทำไมต้องมีปัญหา.. อื้อ คนหน้าตาดีนี่แหละค่ะ มีปัญหามากๆเลย คนบ้านกลอนเนี่ย คารมบาดใจทั้งคำพูด ทั้งบทกลอนเลยนะคะ
24 กุมภาพันธ์ 2555 22:13 น. - comment id 1226199
เขาเรียกว่าคารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรองขอรับ