9 กุมภาพันธ์ 2555 13:01 น. - comment id 1223762
ในเดือนแห่งความรัก ก็วางกลอนรักบ้าง สร้างความหวานให้บ้านกลอนน่ะจ๊ะ วันนี้ฟื้นฟูการเย็บจักร มือกับขาไม่ค่อยสัมพันธ์กันเลย ถีบขาเดียว เหลือข้างซ้ายไว้เหยียบคลัชอีก (อิอิ) แต่ก็ประสบความสำเร็จแบบเชื่องช้า อาศัยกรอด้าย วันแรกไม่เอาอะไรมากส่วนมากเน้นปัดฝุ่น หยอดน้ำมัน ประเภทนั้น :)
8 กุมภาพันธ์ 2555 18:08 น. - comment id 1223934
อย่างตี้ไม่อ่อนหัดแล้ว..(กลอนน่ะนะ)
8 กุมภาพันธ์ 2555 19:19 น. - comment id 1223942
8 กุมภาพันธ์ 2555 19:21 น. - comment id 1223944
ให้คะแนนเต็มสิบครับ
8 กุมภาพันธ์ 2555 19:24 น. - comment id 1223945
โอ้โห...สำนวนพริ้วไหว อ่านกินใจอย่างนี้ ติดใจซะแล้วซิเรา
8 กุมภาพันธ์ 2555 20:17 น. - comment id 1223951
พี่สาว .. กลอนเขียนไม่ค่อยรื่นไหล แถมบทสุดท้ายชิงสัมผัสด้วย แถมรสความก็ชอบกล วันนี้งานตรึมอาศัยจังหวะรองาน process แอบเขียนได้ทีละวรรคสองวรรค พอผสมกันแล้ว เหมือนหัวม้าหางลิงชอบกลอ่ะ 555 คุณอนงค์นาง .. ขอบคุณจ้า ถึงไม่ได้กุหลาบจริง ได้ดอกปลอมก็พอให้ใจชุ่มชื่นล่ะค่ะ คุณสุนทรวิทย์ .. นั่น เดี๋ยวเขาหาว่า ฮั้วกัน น่าจะได้สามเต็มสิบมากกว่า คุณอาหมวย .. รอคนช่วยสอนอยู่เนี่ย ขลุกขลักดำน้ำจนเหนื่อยเหมือนกัน
8 กุมภาพันธ์ 2555 21:52 น. - comment id 1223953
ใครจะกล้าสอนตะเข้ให้ว่ายน้ำ ดีไม่ดีถูกขย้ำเคี้ยวกลืนหาย ว่าวปักเป้ายึกยักปักหางส่าย เอาเหนียงก่ายพาดจุฬาพาลงดิน หลักสูตรรักเรียนจบแต่ครั้งไหน ยังจะให้มืออ่อนมาสอนดิ้น มิใช่นกออกจากไข่ได้สอนบิน เข้าขั้นเทพองค์อินทร์มาล้อลอง มิใช่รักดอกหรือที่พาเรามาถึงที่นี่...
9 กุมภาพันธ์ 2555 01:36 น. - comment id 1223966
เพลงร้องคู่ ..บทเรียนก่อนวิวาห์ น่าจะไพเราะเหมาะจะร้องในตอนนี้ ..อิอิ มีอารมณ์ร่วมอ่ะ !
9 กุมภาพันธ์ 2555 05:30 น. - comment id 1223974
เขียนหวานซะคมกว่าแดกดันอีก!
9 กุมภาพันธ์ 2555 06:49 น. - comment id 1223982
เด็ดดวงดาวบนฟ้ามาเรียงร้อย เป็นสายสร้อยราตรีคล้องที่ฝัน ระยับงามตกแต่งด้วยแสงจันทร์ ในคืนอันดาวชุกสุกสกาว ปลิดตะวันร่วมเรียงเพียงใจคว้า สร้อยทิวาคล้องใฝ่ในห้วงหาว กอบดินฟ้าเก็บวันคืนอันยืนยาว สร้างร้อนหนาวจารจดกำหนดเอง หยิบดินฟ้าเดือนดาวเอามาฝาก เอื้อมมาจากใจคว้าอย่าข่มเหง มอบให้กับหญิงหนึ่งซึ่งยำเกรง ใช่อวดเก่งเอื้อมสู้ฤดูกาล
9 กุมภาพันธ์ 2555 08:05 น. - comment id 1223989
ได้ทุกรสชาติเลยมากกว่ามั้งคะ แบบนี้ไม่อ่อนหัดแระ หวานก็ละมุนใจ แดกดันก็ทำมห้คันหัวใจได้อีกแบบ ไม่ใช่คันหูนะ เดือนแห่งความรักทั้งที แต่ยังไม่มีแรงบันดาลใจเลย เฮ้อ เขียนไม่ได้ คิดไม่ออก อิอิ อาศัยอ่านของคนอื่นๆไปพลางๆก่อนดีกร่า
9 กุมภาพันธ์ 2555 08:55 น. - comment id 1223995
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ ไม่อ่อนหัดเลยนิ... อยากเขียนสักบท คอนเชปคือรักอย่างพรหม... แต่นึกไง ๆ ก็นึกไม่ออก.. มีความสุขกับความรักรอบตัวนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2555 10:27 น. - comment id 1224003
แม่ปลาช่อนสอนเชิงระเริงรัก ให้รู้พักรู้รบครบบาทบท อ่อนละมุนอุ่นระอุมธุรส รู้กำหนดกฏเกณฑ์เช่นกลอนกานท์ สารพัดจัดได้ให้พร้อมสรรพ เรียงร้อยรับขับเสียงสำเนียงหวาน กลบทกลบิดพิชิตมาร สุดท้ายผ่านด่านตรง...ลงหม้อแกง ... อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2555 11:12 น. - comment id 1224008
คุ้นเคย ฤๅ เคยคุ้น อ้อมกอดอุ่นท่ามคืนอันเหน็บหนาว ฟืนสุมไฟโชนแดงแข่งแสงดาว ดุจบอกเล่าเรื่องราวกันและกัน เคยคุ้น ฤๅ คุ้นเคย...? ยามเอื้อนเอ่ยพจน์พากย์ถึงฝากฝัน ตราบสูญสิ้นจันทราแลตาวัน จักมิหันเหกลับนับรอยเท้า คุ้นเคย ฤๅ เคยคุ้น...? กลิ่นดินกรุ่นเบาบางท่ามกลางเขา ดอกไม้ป่าเบ่งบานนับนานเนา คล้ายรอเฝ้าบางอย่าง ฤๅ บางใคร เคยคุ้น ฤๅ คุ้นเคย...? แค่เพียงเอ่ยตามลมที่พัดไหว คุ้นเคย ฤๅ เคยคุ้นมีค่าใด ? หากหัวใจสิ้นแล้ว...แววอาทร
9 กุมภาพันธ์ 2555 11:30 น. - comment id 1224015
นานๆจะได้เห็นคุณอิมเขียนกลอนรัก แต่ยังมีแอบแฝงเป็นคุณอิมเล็กน้อยถึงปานกลาง ก็เดือนแห่งความรัก... ชอบกลอนบทนี้นะค่ะ พลิ้วละมุนเชียวล่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2555 16:06 น. - comment id 1224084
เพื่อนที่ร่วมงานบอกว่าจะหาแจกันมาไว้สักใบ ดูว่าจะได้ดอกไม้สักกี่ดอกวันวาเลนไทน์นี้ แต่สำหรับผู้หญิงไร้เงาดอกไม้อย่างเดียวไม่เอาค่ะ เอาทั้งต้นเลย กะจะหากระถางไว้รอ อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2555 19:14 น. - comment id 1224105
............ มีอารมณ์อย่างนี้บ้างก็ดีเหมือนกันนะจ๊ะคุณอิม บทกลอนไพเราะ ไม่อ่อนหัดเลยจ้ะ ................
10 กุมภาพันธ์ 2555 15:26 น. - comment id 1224222
กลอนเพราะมากครับ
11 กุมภาพันธ์ 2555 19:48 น. - comment id 1224400
...ฯ จำไปขุดกลอนเก่ามาเล่าตอบ เคยแต่งมอบด้วยอาการเช่นโหยหา เป็นอะไรไปหนอคุณ "อัลมิตรา" หรืออาการเช่นข้าฯเคยว่าไป ...ฯ " กลอน...หด " (ดังนี้....) อยากจะเขียนคำกลอนมาอ้อนออด แต่จนแล้วจนรอดยังบอดใบ้ เป็นอะไรไปหนอพ่อดวงใจ จึงกุกกักเหลวใหลไม่นำพา ... อยากจะเขียนคำหวานขานคำรัก ก็เลิ่กลั่กตะขิดตะขวงยากสรรค์หา จะประดิดประดอยร้อยวาจา กลับฝืดห้วนหยาบช้าน่าตกใจ ... อยากจะเขียนคำพ้องคล้องจองเสียง ให้สำเนียงเรียงร้อยอย่างพริ้วไหว กลับเยิ่นเย้อยืดยาดเสียนี่กระไร หรือหมดไฟหมดกระบวนสำนวนกลอน ... อยากจะเขียนศัพท์แสงแฝงคุณค่า คำหรูหรางดงามตามอักษร แต่คลังคำตันตีบถูกลิดรอน จึงมานั่งทอดถอนเป็นกลอนกานท์ ... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem102115.html ณ เพลานี้ ก็ยัง " หด " เช่นเดิม แวะมาทักทาย สบายดีน้าฮับ
13 กุมภาพันธ์ 2555 17:43 น. - comment id 1224629
คุณฤกษ์ .. แปลงตะเข้ว่ายน้ำชำนาญนัก แต่เรื่องรักย่ำแย่เพราะแพ้พ่าย หลักสูตรรักติดลบถูกกลบลาย วอนคุณชายใจละมุนคนคุ้นเคย มาจับมือสอนหน่อยค่อยค่อยหัด อย่าเร่งรัดรวบประเด็นขอเป็นเขย แค่เขียนกลอนตอนว่างอย่างนั้นเลย แปลงคนเชยเป็นตะเข้เล่ห์แพรวพราว
13 กุมภาพันธ์ 2555 21:21 น. - comment id 1224668
คุณศรีสมภพ .. เกรงว่าจะร้องเพลงคู่กัดของป๋าเบิร์ดอะดิคะ คุณยาแก้ปวด .. วันก่อนตอนดูบอล เห็น sms ด้วยล่ะ "ชอบแมนยู ชู้กับหงส์ หลงคุณแทน" ใช่ป่ะ แบบนี้ เห็นแว๊ป ๆ คุณขวดเก่า.. รับสินบนกลกลอนสะท้อนภาพ ด้วยซึมซาบรสเล่ห์เสน่หา ยกตะวันดวงเดือนเกลื่อนดารา หยิบดินฟ้าอากาศวาดอารมณ์ บังเกิดจินตนาการอันล้ำลึก จนรู้สึกเผลอไผลใจสุขสม โอ้ละหนอขวดเก่าเจ้าคารม ขอชื่นชมด้วยใจและไมตรี คุณเฌอมาลย์.. รักอย่างพรหม ? รักคือการสร้าง คือการให้ หรือคะ คุณดาวศรัทธา .. สะบัดร้อนสะบัดหนาวคราวลงหม้อ ตั้งน้ำรอพริกตำต้มยำใส่ เจ้าปลาช่อนดิ้นพราดอนาถใจ ที่ไหนได้แก๊สหมดเลยอดแกง คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. เคยคุ้นเคยกันไหมในวันก่อน หรือเป็นตอนหลับฝันถึงวันหวาน เคยรู้จักกันไหมในก่อนกาล หรือเพียงผ่านชั่วครู่แล้วรู้ลืม คุณน้ำตาลหวาน .. :) เป็นอัลมิตราที่มีหาง 555 ตัวตนที่แท้จริงล่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. สองวันนี้จดจ้องกับใบสมัครเรียนพวกการเรือน ที่วัดจรรยาวาส ทำอาหารคาวหวานก็ดี ทำดอกไม้ดินญี่ปุ่นก็เหมาะ หรือจะแกะสลักกระจก อะไรทำนองนี้ เชื่อป่ะ และแล้วเราก็ไม่ได้ไปสมัครอยู่ดี มันยากอ่ะ ให้ตายเหอะโรบิ้น ช่างยากเย็นแสนเข็น คุณผู้หญิงไร้เงา .. ถึงจะได้รับดอกไม้ แต่ถ้าไม่มีความรู้สึกดี ๆ มาด้วย ต่อให้ยกมาทั้งสวน ก็คงไม่มีความหมาย แต่ถึงไม่มีดอกไม้ หากแต่มีความรู้สึกดีต่อกัน ระลึกถึงกันบ้าง ก็คงจะดีไม่น้อยค่ะ ในวันวาเลนไทน์ บางคนอาจมีอดีตที่น่าจดจำ บางคนอาจรออนาคตที่อยากให้เป็น ... คุณ din .. เริ่มมีอารมณ์เขียนบ้างแล้วล่ะ ผลัดกับช่วงเวลาซ่อมแซมร่างกาย พักฟื้น หมอบอกว่า ให้ไปที่ชอบ ให้ทำที่ชอบ นี่อัลมิตราเคร่งครัดมากเลยค่ะ 555 คุณสุริยันต์ .. อั่นแน่ ยังก่อน รอให้อัลมิตราเรียนวิทยายุทธจบก่อนจิ คุณMomMamSan .. มาตอบช้า พอดีว่า สัปดาห์ที่แล้วตะลอนไปทั่ว ตั้งแต่ชัยภูมิ เพชรบุรี มาเห็นคอมเมนท์ยาว ๆ ต้องรีบถอยทัพมาตั้งหลักก่อน อ่านกลอนหดหมดสิ้นในถิ่นที่ วาทะกวีทั้งหมดพลอยหดหาย เขาว่าเขาเขียนหดบทเปล่าดาย เรายิ่งคล้ายกว่าหดบทเลอะเลือน คิดเขียนคำนำพ้องทำนองรัก ยังอึกอักประหนึ่งว่าบ้าใบ้เหมือน คงต้องซุ่มซ้อมขยับอีกนับเดือน กว่าจะเอื้อนให้สมค่าคำว่ากวี