ความเหินห่างทางใจฉันได้รับ ทวีทับดวงกมลจนเจียนคลั่ง เมื่อความรักภักดีไม่จีรัง ก็เกินจะฉุดรั้งเพื่อยั้งใคร เธอวางใจเอาไว้ในทึ่ว่าง แต่หัวใจ....เธอไม่ว่าง...งั้นใช่ไหม? เธอเจ็บปวดโทรมทรุดสุดบึ้งใจ จะเยียวยาอย่างไรให้ผ่อนคลาย เธอมัวแต่มุ่งหวังรักครั้งเก่า ทั้งที่เขาเมินมองมิปองหมาย ชีวิตเธอชุลมุนดูวุ่นวาย อยู่หรือตาย...สุขหรือเศร้า...จึงเท่ากัน เธอเคยไหม...ที่จะลอง...ตรองดูบ้าง ใครที่หวังเคียงร่างอยู่ข้างขวัญ เที่ยวมองหาคนใจดีทุกวี่วัน แต่มองข้ามฉันไปเหมือนไม่แคร์ เธอพาใจพักร้อนผ่อนใจพัก ไม่ตระหนักรักนั้นมันมีแผล จึงร้าวรวดปวดแปลบแสบดวงแด มีก็แต่ความเหงาเศร้าอุรา อาการเธอเยียวยารักษาได้ ถ้าหากใจพรักพร้อมยอมรักษา แต่กลับปล่อยน้ำใสไหลจากตา แล้วพ้อว่า...ขอชอกช้ำ...เพียงลำพัง คนที่เจ็บกว่าเจ็บก็ใครเล่า คนหม่นเศร้าร้าวรอนทอนความหลัง คนถูกทุกข์รุกโหมโถมประดัง คนเจียนคลั่ง...คนนั้น...ฉันนั่นไง เมื่อช่องว่างมองเห็นเป็นช่องว่าง หากมองผ่านเสียบ้างจะได้ไหม? ถ้าคำตอบ...คือ"ไม่ได้"...ไม่เป็นไร พร้อมแล้วจะตัดใจไปจากกัน
din 7 ก.พ. 2555 16:08 น. - ID 143602 
3556
6
0
8 กุมภาพันธ์ 2555 11:25 น. - comment id 873659
.......... หวัดดีจ้ะคุณผู้หญิงไร้เงา อย่างนี้ต้องร้องเพลง รักคนที่เขารักเราดีกว่าแล้วมั้ง
กับความหวงห่วงใยที่ได้รับ มันซึมซับเสียจนกมลไหว เพียงถ้อยคำ คล้ายโอด "โปรดอภัย" ก็ซาบซึ้งอยู่ในหัวใจจำ กับคนที่รักเธอ...เธอเมินหลบ หวังอิงซบอกเขาเฝ้าถลำ เมื่อเขาเมินเหินห่างอย่างใจดำ ความระกำช้ำชอกจึงยอกใจ รู้ก็รู้ตัวดีไม่มีสิทธิ์ แต่อยากให้ลองคิดพินิจใหม่ คนที่รักเธอยิ่งกว่าสิ่งใด คนนั้นใคร...ฉันหรือเขา...โปรดเฝ้าตรอง ...................
7 กุมภาพันธ์ 2555 17:48 น. - comment id 1223593
สวัสดีค่ะ พี่ดิน... ปล่อยช่องว่างต่างแตกที่แปลกนั้น ไม่ไหวหวั่น...ปล่อยทิ้งทุกสิ่งสร้าง ให้เว้นช่องเราสอง ช่องความต่าง ปล่อยทุกอย่าง ห่างเหินเหมือนเคยมา... เว้นไว้ก็ดี... ต่างคนต่างมีพื้นที่ส่วนตัว...
7 กุมภาพันธ์ 2555 18:02 น. - comment id 1223596
............. ถ้าขนานแล้ว คงบรรจบไม่ได้หรอกจ้ะคุณยาฯ .............
7 กุมภาพันธ์ 2555 18:15 น. - comment id 1223599
เขียนไพเราะบาดใจทุกท่านเลยครับ
7 กุมภาพันธ์ 2555 20:26 น. - comment id 1223612
7 กุมภาพันธ์ 2555 17:21 น. - comment id 1223651
ช่องว่าง ระหว่างใจ ข้างในนี้ รอคนดี มาเพิ่ม เติมความฝัน คนที่รัก งานกลอน อ้อนเหมือนกัน เธอคนนั้น คือฝัน ที่ฉันรอ ใครทำเธอ เจ็บปวด รวดร้าวจิต ใครช่างคิด ช่างทำ กับคำขอ ใครใจร้าย ทำเธอช้ำ น้ำตาคลอ ใครคนนี้ อยากจะขอ เช็ดให้เอง .................................. มาร่วมแจมเฉยๆนะ สวัสดี
7 กุมภาพันธ์ 2555 17:14 น. - comment id 1223707
ช่องว่างระหว่างใจ แก้ไขได้นี่คะ แค่ขยับความเข้าใจ เข้าไปอีกหน่อย ช่องว่างก็ไม่เกิดแว้วแต่แบมกลัวจัง ช่องว่างระหว่างวัยค่ะ บุ๋มๆๆ
7 กุมภาพันธ์ 2555 16:20 น. - comment id 1223731
ช่องว่างที่คล้ายช่องขนาน จะมีไหมได้มาบรรจบบนทางเดียวกัน
7 กุมภาพันธ์ 2555 16:32 น. - comment id 1223744
ความเหินห่างทางใจที่ได้รับ มันเกินปรับลดหย่อนหรือผ่อนผัน อยากจะลืมเขาไปไม่ผูกพัน แต่ใจมั่นมีเขาเฝ้าแดดวง จึงขอโทษโปรดอภัยได้ไหมเล่า กับคำเราที่ทำให้น้ำตาล่วง เพราะคำตอบที่ให้ไม่หลอกลวง คือทั้งทรวงรักเขาเฝ้ามั่นคง จึงไม่อาจรักเธอเสมือน จำต้องละลางเลือนความประสงค์ ส่วนคำตอบให้เธอได้คล้ายจำนงค์ คือยังคงห่วงใยไม่ผันแปรแปลกนะ คนที่เรารักเขาไม่รักเรา คนที่เราไม่รัก เขากลับมักจะรักเรา อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2555 12:06 น. - comment id 1223751
"เพราะไม่มีกันและกันในวันนี้" ทุกนาทีเดียวดายหัวใจเหงา โลกของฉันวันนี้เป็นสีเทา ฉันคนเก่าก่อนนั้น...พลันเปลี่ยนไป ความสดใสจากฉันนั้นเลือนหาย ต้องเก็บกายซุกซ่อนความอ่อนไหว กลัวคำถามยามฉันนั้นเจอใคร เธออยู่ไหน?...ขอหลบพบผู้คน "เพราะไม่มีกันและกันเช่นวันก่อน" รักมิย้อนกลับมาหาอีกหน เมื่อช่องว่างกว้างออกเฝ้าบอกตน ยากจะร่นมาใกล้....เพราะไกลเกิน......
9 กุมภาพันธ์ 2555 12:29 น. - comment id 1223757
......... คุณฤกษ์ เดี๋ยวไปที่กระทู้ 143609 จ้ะ ................
9 กุมภาพันธ์ 2555 13:34 น. - comment id 1223765
............. คุณแกงฯ กลอนเพราะจ้ะ
7 กุมภาพันธ์ 2555 20:45 น. - comment id 1223770
หาเชือกมาผูกดึงรัดให้ความห่างของช่องว่างให้มันแคบลงอะคุณดิน
7 กุมภาพันธ์ 2555 22:01 น. - comment id 1223779
ดิน...เขียนแล้วหายหมดเลย... แวะไปอ่านที่บ้าน (บล๊อค) แทนนะ.. แต่งให้ดิน...ไม่ได้ล๊อคอิน.. เลยก๊อปปี้..แล้วไปล๊อคอิน... แต่ที่นี่ คลิ๊คขวา....ไม่ได้ค่ะ เหนื่อย และง่วงมาก ราตรีสวัสดิ์..นะคะ เจอกันในกลอนค่ะ....... http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=gofarfa
8 กุมภาพันธ์ 2555 01:06 น. - comment id 1223786
ดินกับฟ้า.. เหว่ว้าว้าง ด้วยความห่างอย่างสุดแสน ห่างไกล ในดินแดน ขออ้อมแขน แห่งแว่นฟ้า ..มาโอบดิน !
8 กุมภาพันธ์ 2555 06:58 น. - comment id 1223789
ดังเช่นไก่ได้พลอยปล่อยทิ้งขว้าง เธออ้างว้างทุกข์ตรมอกขมไหม้ มองไม่เห็นคุณค่าของหัวใจ เที่ยวตามหาสิ่งใดในโลกลวง เกณท์ชีวิตวุ่นวายคล้ายละคร ทุกบทตอนเหลวไหลอย่างใหญ่หลวง ไม่ยั่งยืนจีรังสิ่งทั้งปวง จนเลยล่วงครึ่งชีวิตมาคิดทวน กลับพานพบสบตาที่ล้าหม่น ตวามทุกข์ทนโถมทับนับไม่ถ้วน เหตุเพราะรักถูกเว้นเป็นชนวน เธอคร่ำครวญอยู่กลางช่องว่างใจ ขออภัยไร้แววในดวงตา มองไม่เห็นคุณค่าคนเคียงใกล้ เหมือนลูกนกหลงรังพลาดพลั้งไป ขอแก้ตัวเริ่มใหม่โปรดใจเย็น ไม่สัญญาสาบานที่ศาลไหน เมื่อมั่นใจจะตีแผ่ให้แลเห็น ไม่อยากให้ผีสางมาวางเกณท์ จะมุ่งเน้นสัตย์ซื่อ..ถือวาจา ลืมหมดแล้วเรื่องราวแต่หนหลัง ต้องหยุดยั้งพฤติกรรมทำก่อนหน้า มอบความรักภักดีมิโรยรา ให้กับศรีภรรยาเพียงคนเดียว.. อิอิ ถ้ายินยอมให้อภัยก็จะได้มีครอบครัวซะทีละ อิอิ
8 กุมภาพันธ์ 2555 08:35 น. - comment id 1223800
อรุณสวัสดิ์ครับ
8 กุมภาพันธ์ 2555 09:51 น. - comment id 1223810
หากมีช่องว่างแก้ไขได้ค่ะพี่ดิน ก็ Backspace เข้ามาไงค่ะกระชับพื้นที่ให้ใกล้ชิดกัน อบอุ่นๆๆ
8 กุมภาพันธ์ 2555 11:12 น. - comment id 1223826
มาเติมเต็มช่องว่างระหว่างใจค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2555 11:26 น. - comment id 1223830
........... คุณแบม ย่ากับปู่ไม่มีช่องว่างระหว่างวัยอยู่แล้วนี่555 ...................
8 กุมภาพันธ์ 2555 11:36 น. - comment id 1223831
........ คุณดวงจันทร์ ขอบคุณสำหรับกลอนแจมจ้ะ
8 กุมภาพันธ์ 2555 11:40 น. - comment id 1223834
8 กุมภาพันธ์ 2555 12:04 น. - comment id 1223848
20 ไข่ของแท้แน่นอนที่ซู๊ด
8 กุมภาพันธ์ 2555 12:32 น. - comment id 1223850
........... ขอบคุณแทนทุกๆท่านด้วยจ้ะคุณสุนทรวิทย์ ...................
8 กุมภาพันธ์ 2555 12:34 น. - comment id 1223852
8 กุมภาพันธ์ 2555 12:38 น. - comment id 1223855
............. กลัวไม่พอดีจ้ะปู่ สั้นไปก็ตึง ยาวไปก็หย่อน......ใช่บ่ ...............
8 กุมภาพันธ์ 2555 12:40 น. - comment id 1223857
8 กุมภาพันธ์ 2555 12:55 น. - comment id 1223862
8 กุมภาพันธ์ 2555 16:10 น. - comment id 1223893
8 กุมภาพันธ์ 2555 16:14 น. - comment id 1223894
8 กุมภาพันธ์ 2555 16:15 น. - comment id 1223895
8 กุมภาพันธ์ 2555 16:26 น. - comment id 1223896
พี่ดิน เศร๊า เศร้า
8 กุมภาพันธ์ 2555 16:27 น. - comment id 1223897
8 กุมภาพันธ์ 2555 16:28 น. - comment id 1223898
8 กุมภาพันธ์ 2555 16:29 น. - comment id 1223900
8 กุมภาพันธ์ 2555 16:31 น. - comment id 1223901
............. หวัดดีจ้าน้องก้าว สบายดีเน้อ ................
8 กุมภาพันธ์ 2555 17:23 น. - comment id 1223921
8 กุมภาพันธ์ 2555 17:32 น. - comment id 1223926
ทักทายเย็นย่ำสนธยา รจนางามนี้..เพียงนั้น สุขอย่าได้สร่าง
8 กุมภาพันธ์ 2555 17:36 น. - comment id 1223927
เพราะใครใครมองข้ามความเป็นดิน ต่างก้าวข้ามกันจนชินกันจนเบื่อ ขวดไม่เคยก้าวข้ามอย่างพร่ำเพรื่อ รู้ทุกเมื่อขวดก้าวปวดร้าวดิน ดินพร้อมให้ขวดข้ามเพราะความรัก แม้ดินหนักใจนักรักไม่สิ้น ยามขวดคิดก้าวข้ามน้ำตาริน ขวดจึงนอนกลางดินกินกลางทราย ยิ่งเขียนยิ่งงง
9 กุมภาพันธ์ 2555 07:35 น. - comment id 1223983
ไม่เลิกทุกข์จดจำเรื่องซ้ำซาก ยังตั้งใจไกลจากหนีปัญหา ด้วยยอกเหน็บเจ็บนักกับรักลา มิควรค่าให้อภัย..คนใจดำ เขามาง้อขอโทษโกรธหรืองอน เขาออดอ้อนลูบหลังยังหน้าคว่ำ เขาสำนึกเรื่องร้ายที่ได้ทำ เขากลับมากล่าวย้ำคำ"รักเธอ" แม้ร่อนเร่เซซังดั่งคนจร ยังอาวรณ์ห่วงหาคราใจเผลอ ทุกคราวคืนฝืนหลับกลับละเมอ แหงนชะเง้อไขว่คว้าเหมือนบ้าบอ ที่กลับมาใช่ว่าหมดหนทาง อยากจะอุดช่องว่างสรรค์สร้างต่อ หัวใจรักสั่งมากล้าเพียงพอ หากสองเราร่วมก่อ..เป็นครอบครัว ง้ออีกที ผู้หญิงเขาชอบให้ง้อ
9 กุมภาพันธ์ 2555 10:01 น. - comment id 1224002
9 กุมภาพันธ์ 2555 10:49 น. - comment id 1224005
9 กุมภาพันธ์ 2555 11:04 น. - comment id 1224006
9 กุมภาพันธ์ 2555 11:05 น. - comment id 1224007
ช่องว่างน่าจะอุดสำเร็จ เพราะใจเราตรงกันเข้ามาในเวลาเดียวกัน คิดถึงกัน...
10 กุมภาพันธ์ 2555 01:12 น. - comment id 1224125
โบกปูนก่อเป็นกำแพงเลยซิคะ
10 กุมภาพันธ์ 2555 16:39 น. - comment id 1224247
สวัสดีครับ หายไปนานคงไม่ลืมกันนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
