คุณ din เขาเข้ามาปลอบ ตอบเป็นกลอน ถ้าตอบ OK เดี๋ยวกลอนจะจบไว ขอดิ้นหนีไปเรื่อยๆ จะดีก่า.. มาดูกันว่า.. เรื่องราวจะเป็นเช่นไร เผื่อเขาจะงอนมั่ง จะได้ตามไปง้ออออ.. พาหัวใจเปล่าเปลี่ยวไปเที่ยวเล่น ช่างลำเค็ญเช่นรำคาญนานหนักหนา อยู่คนเดี่ยวเปลี่ยวมานานราญอุรา คิดไขว่คว้า จะหาใครที่ใจดี เคยอยากได้คนใจดีเป็นที่รัก หวั่นยิ่งนัก ยังไหวหวั่นทุกวันวี่ เมื่อไม่มีความรักมาสักที ก็หน่ายที่จะรอรัก ต้องหักใจ จึงพาใจไปพักร้อนผ่อนใจพัก ไกลจากรักพักเพื่อขอรอวันใกล้ หากได้พบประสบหน้าเพลาใด จะถามทวงดวงหทัยไม่รั้งรอ ว่าเห็นไหมในแววตาที่หารัก น้อยใจนัก มีรักให้เราไหมหนอ เพียงใจผ่านราญล้ามานานพอ คำตัดพ้อ ก็คือคำที่ย้ำใจ ว่าใจนี้เป็นหัวใจไร้ราคา รอจนล้า สุดที่ท้อรอไม่ไหว ปวดใจป่นจนเจ็บแปลบแสบทรวงใน ก็ปล่อยให้ใจมันช้ำจำต้องเป็น ที่ถามว่าฉันรู้ไหม ใช่! ฉันรู้.. ที่ถามอยู่ว่าเห็นไหม ใช่! ฉันเห็น.. รู้แต่เรื่องความเศร้าเช้ายันเย็น ไม่ว่างเว้น เห็นแต่เหงาเข้าเต็มตา คงถึงที่ เกินรักษาเยียวยาได้ มันคงสายเกินไปนักจะรักษา และน้ำตาที่เนืองนองสองนัยนา มันบอกว่าขอชอกช้ำเพียงลำพัง
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 3 ก.พ. 2555 11:09 น. - ID 143569 
1385
1
0
3 กุมภาพันธ์ 2555 12:47 น. - comment id 1223371
ชอบจัง บทนี้ "ที่ถามว่าฉันรู้ไหม ใช่! ฉันรู้.. ที่ถามอยู่ว่าเห็นไหม ใช่! ฉันเห็น.. รู้แต่เรื่องความเศร้าเช้ายันเย็น ไม่ว่างเว้น เห็นแต่เหงาเข้าเต็มตา" ขอให้สนุกกับการต่อกลอนนะค่ะ เดี๋ยวค่อยกลับมาอ่านของคุณdin ตอนโต้กลับอีกที
6 กุมภาพันธ์ 2555 13:03 น. - comment id 1223586
............. ความเหินห่างทางใจฉันได้รับ ทวีทับดวงกมลจนเจียนคลั่ง เมื่อความรักภักดีไม่จีรัง ก็เกินจะฉุดรั้งเพื่อยั้งใคร เธอวางใจเอาไว้ในทึ่ว่าง แต่หัวใจ....เธอไม่ว่าง...งั้นใช่ไหม? เธอเจ็บปวดโทรมทรุดสุดบึ้งใจ จะเยียวยาอย่างไรให้ผ่อนคลาย เธอมัวแต่มุ่งหวังรักครั้งเก่า ทั้งที่เขาเมินมองมิปองหมาย ชีวิตเธอชุลมุนดูวุ่นวาย อยู่หรือตาย...สุขหรือเศร้า...จึงเท่ากัน เธอเคยไหม...ที่จะลอง...ตรองดูบ้าง ใครที่หวังเคียงร่างอยู่ข้างขวัญ เที่ยวมองหาคนใจดีทุกวี่วัน แต่มองข้ามฉันไปเหมือนไม่แคร์ เธอพาใจพักร้อนผ่อนใจพัก ไม่ตระหนักรักนั้นมันมีแผล จึงร้าวรวดปวดแปลบแสบดวงแด มีก็แต่ความเหงาเศร้าอุรา อาการเธอเยียวยารักษาได้ ถ้าหากใจพรักพร้อมยอมรักษา แต่กลับปล่อยน้ำใสไหลจากตา แล้วพ้อว่า...ขอชอกช้ำ...เพียงลำพัง คนที่เจ็บกว่าเจ็บก็ใครเล่า คนหม่นเศร้าร้าวรอนทอนความหลัง คนถูกทุกข์รุกโหมโถมประดัง คนเจียนคลั่ง...คนนั้น...ฉันนั่นไง เมื่อช่องว่างมองเห็นเป็นช่องว่าง หากมองผ่านเสียบ้างจะได้ไหม? ถ้าคำตอบ...คือ"ไม่ได้"...ไม่เป็นไร พร้อมแล้วจะตัดใจไปจากกัน ...................
6 กุมภาพันธ์ 2555 13:45 น. - comment id 1223623
โอ้โห.. งอลลลล์ ได้ใจจริงๆ ขอกลับไปตีลังกาคิดตอสักสองวสามวันนะครับ จะกลับใมาตอบ ให้หายงอลลล์.. อิ อิ
6 กุมภาพันธ์ 2555 17:01 น. - comment id 1223656
ป้าดดด แซ่บดีแท้
7 กุมภาพันธ์ 2555 10:31 น. - comment id 1223686
ยินโต้ตอบผ่านกลอนผลัดงอนง้อ กลายเป็นคนทนนั่งรอเค้าต่อขาน เร่งตอบโต้อย่าชักช้าตั้งท่านาน คนจดจ่อรอสำราญจะพาลเซ็ง แต่ละท่านล้วนเจนภพจบกระบวน วลีล้วนชวนเสนาะฟังเหมาะเหม็ง สอดประสาน ชาญอักษรต่อกลอนเก่ง เป็นนักเลงทางทางภาษาพาสมใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
