ไม่รู้จะพูดอะไร เพราะใจมันหวั่นมันท้อ เหน็ดเหนื่อยกับการเฝ้ารอ อยากหยุดอยากพออยากพักหัวใจ กว่าเธอจะกล้ามาบอกรักฉัน กว่าเราจะรักันมันนานแค่ไหน ยังมีคนมาขวางให้ห่างไป ท้อแท้จนร้องไห้เสียน้ำตา จบกันไปเลยจะดีไหม ถึงว่าใจของฉันจะเคยกล้า แต่ตอนนี้มันตายและด้านชา เสียเวลาฉันเหนื่อล้าเกินทน