ดอกแก้ว ที่แวววาว สิอะคร้าว ประทับทรวง หอมรื่น ชื่นแดดวง เมื่อยามลม พรมพลิ้วมา สีขาว พราวพิสุทธิ์ งามผ่องผุด ล้ำเลอค่า ประดับดิน ประดับฟ้า ประดับใจ ใครหนึ่งคน ยามเหงา ยามเศร้าหมอง เก็บประคอง แนบกมล เคียงอยู่ คู่สกนธ์ ดลฤทัย ได้บรรเทา รักล้น ดวงใจแล้ว รักดอกแก้ว มากกว่าเก่า ปลูกไว้ ในใจเรา เท่าที่แรง ยังแกร่งพอ ดอกแก้ว ที่บ้านเลน จะเอียงเอน ทางไหนหนอ รู้ไหม ใครเฝ้ารอ จะดมดอม ดอกแก้วบาน ฝากใจ กับฝนพรำ ฝากน้ำคำ มาผสาน อย่าให้ ใจร้าวราน นะ ดอกแก้ว ดวงฤทัย สมยศ เปียสนิท