คืนนี้หนาว ร้าวใจ กระไรหนอ มายืนรอ เดือนดาว ที่พราวใส จิตกังวล คนหนึ่ง ซึ่งอยู่ไกล เป็นอย่างไร บ้างหนอ ใจพ้อครวญ พอจันทร์เยี่ยม เหลี่ยมเขา พ้นเงาสน น้ำค้างหล่น เกาะกาย สุดไห้หวน เราคะนึง ถึงแต่ แม่เนื้อนวล ใจปั่นป่วน บอกดาว เรียกเจ้าที นัดเวลา ดูกัน คืนจันทร์จ้า นั่นดารา ระยิบ กระพริบถี่ หนาวน้ำค้าง แสนเหน็บ เจ็บฤดี มิเท่าที่ สักครึ่ง คิดถึงนาง ฟากฟ้าไกล ไหมเล่า เจ้ายืนจ้อง พี่ประคอง เคียงติด ชิดไม่ห่าง ข้ามขอบฟ้า แม้ไกล ในเส้นทาง ด้วยเราสร้าง ภาพฝัน อันวิมล โอบไหล่เจ้า เข้าแนบ แอบอกอุ่น หอมละมุน กลิ่นกาย ใจสับสน เสียงเรไร ร้องดัง ฟังชอบกล เหมือนเย้ยคน หม่นมัว หลอกตัวเอง คิดถึงไหม คนดี ที่ปลายหล้า อ้อนวอนเดือน ดารา อย่ารีบเร่ง ไผ่เบียดกอ อ้อดัง ยิ่งวังเวง ยืนฟังเพลง เรไร คืนไร้เธอ คนกรุงศรี ฯ
15 มกราคม 2555 01:46 น. - comment id 1220918
เดือนดารา อย่ารีบ เข้ากลีบเมฆ น้ำค้างเฉก ไอหนาว เข้าข่มเหง ฉันอ่านคำ ลำนำเหงา ก็เศร้าเอง เมื่อฟังเพลง เรไร คืนไร้เธอ
15 มกราคม 2555 09:24 น. - comment id 1220935
ริมระเบียง เคียงเธอ เหม่อมองจันทร์ กุมมือกัน ฉันรักเธอ ละเมอไป
15 มกราคม 2555 12:49 น. - comment id 1220943
ลองอกหัก สักหน คนกรุงศรีฯ แล้วโศกี ระทม ให้สมจิต สะใจเจ้า ประคุณ สุนทรวิทย์ รักทำพิษ เสียบ้าง เป็นอย่างไร ล้อเล่นครับ
15 มกราคม 2555 22:00 น. - comment id 1220978
จะอกหัก กี่หน ยังทนอยู่ ก็เคยรู้ เคยเห็น เป็นไฉน แม้เจ็บปวด รวดร้าว หนาวเพียงใด จะสะใจ ใครบ้าง ก็ช่างเรา แต่ไม่เคย เข็ดเขี้ยว เที่ยวหาใหม่ อาจมีใคร ร่วมด้วย ช่วยคลายเหงา หากวันใด สมหวัง ทุกข์บางเบา สุนทรวิทย์ คงเศร้า ปวดร้าวใจ
16 มกราคม 2555 07:25 น. - comment id 1220999
สว่างแล้ว อรุณสวัสดิ์ครับ
16 มกราคม 2555 11:30 น. - comment id 1221038
แวะมาอ่านกลอนเศร้า ๆ แต่พอเจอคอมเม้นท์คุณสุนทรวิทย์ และคุณคนกรุงศรีโต้กันแล้ว หัวเราะได้เลยเรา อิอิ