หากถักร้อยพลอยเพชรเก็จดาวได้ จะร้อยเป็นรูปหัวใจให้ห้วงหาว ประดับเพชรรุ้งรางพร่างแพรวพราว ทรงกลดจันทร์สว่างวาวกระจ่างฟ้า แล้วชวนเธอนั่งมองคล้องใจมั่น ฝีมือฉันสร้างสรวงห้วงเวหา แม้เวิ้งว้างกลางใจลึกเหลือคณา ฉันจะกล้าปลอบขวัญวันห่างไกล แต่เพียงฝันก็เพ้อเกินใจคว้า ห้วงเวหาคว้างเคว้งว้าเหว่ไหว แค่ดาวเกลื่อนเพื่อนฟ้าละลายใจ ต้องแขวนดาวเอาไว้ที่ตรงเดิม หากถักร้อยสร้อยดาวเอามาได้ ฉันคงคว้าหัวใจเธอมาเพิ่ม แต่ดาวสูงเหนือใจไว้แต่งเติม จึงไม่กล้าฮีกเหิมจะร้อยดาว. แดดเช้า : ๕ มกราคม ๒๕๕๕
5 มกราคม 2555 09:53 น. - comment id 1220009
5 มกราคม 2555 10:10 น. - comment id 1220012
ร้อยดาวพราวฟ้านภาสรวง โดดเด่นเป็นพ่วง แสงส่องผ่องร่วงห้วงดิน .......................
6 มกราคม 2555 08:21 น. - comment id 1220072
7 มกราคม 2555 11:25 น. - comment id 1220178
จะถักถ้อยร้อยคำพร่ำกระซิบ ชี้ดูดาว ราวฟ้าลิบและหยิบให้ เธอได้ชมสมจิต พิศพิไล ถึงดาวใหญ่ ใช่ใหญ่นัก กว่ารักเธอ ! อิอิ..