ยืนมองหมอก ของน้ำค้าง กลางฤดูหนาว มันปวดร้าว คราวใจ ใกล้สุสาน ย้อนความหลัง ดุจดั่ง ครั้งวันวาน ที่เคยผ่าน ความระทม สาสมใจ เคยถูกทิ้ง แล้วชิ่งหนี ที่ตรงนั้น ความเงียบงัน ฉันได้เห็น เป็นแบบไหน ทรมาน พานมาพบ ประสบใจ กว่าจะผ่าน มันมาได้ ใกล้วายวาง นึกถึงเหตุ เภทภัย ในการจาก ต้องพลัดพราก จากสุข ทุกทุกอย่าง เขามีใหม่ หมดใจซึ้ง จึงแยกทาง แล้วทิ้งขว้าง ฉันไว้กลาง หมอกบังตา เป็นอดีต กรีดหัวใจ ให้เป็นหนอง น้ำตานอง จ้องเข้าไป ในหมอกหนา คิดแล้วช้ำ ตอกย้ำ ซ้ำอุรา เช็ดน้ำตา ปาดหน้า แล้วลาจร
miss.honney 2 ม.ค. 2555 09:42 น. - ID 143170 
1004
2
0
2 มกราคม 2555 09:56 น. - comment id 1219619
เฆมหมอกหยอกล้อ..ล่อลมหนาว น้ำค้างพร่างพราว...ดาวยอดหญ้า เสียงล่มห่มเอน...เย็นอุรา ฤดูนี้หนา..พาสุขใจ
2 มกราคม 2555 13:39 น. - comment id 1219638
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
