เมื่อฝันผลัดใบร่วงยังห่วงฝัน ปลิวปรายวันเหงาเหงาเราหวั่นไหว เหมันต์เอยเลยผ่านซ่านทรวงใน ร่วงผลัดใบแล้วหรือฝัน วันเคว้งคอย รักที่ผลัดดวงใจไปเป็นอื่น หวานเคยชื่นมาจืดจางยังเหงาหงอย สายลมแห่งเหมันต์ทิ้งร่องรอย น้ำตาปรอยเปรอะแก้มแต้มรอยใจ เมื่อฝันผลัดใบร่วงยังห่วงหา ปลิวปรายเคว้งจนล้าจะร่ำไห้ ร่องรอยร้าวรักช้ำกระหน่ำไป น้ำตาไหลใครจะซับ หยาดน้ำตา. แดดเช้า : ๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๔
21 ธันวาคม 2554 23:33 น. - comment id 1218624
. . . . . ลมหนาวที่พัดผ่าน . . . . . ........................................... และแล้วหนาวนี้ก็ผ่านพัด ลมลอยใบสะบัดไม้แกว่งไหว ดอกหญ้าปลิวปลิดละล่องไป อ้ออ้อยหลิวไผ่ลู่ไล้ลม ........................................... สรรพสิ่งนิ่งไหวใจกำหนด ท้อระทดหดหู่หรือสุขสม เด่นดียากแค้นแสนทุกข์ตรม พึงคอยคุมอารมณ์ให้เท่าทัน ........................................... และแล้วหนาวนี้ก็พัดผ่าน แปรเปลี่ยนไปตามกาลมิเหหัน เหงาเงียบเป็นคึกคักเฉกเช่นกัน ลุ่มหลงอยากยึดมั่นเพื่อสิ่งใด ........................................... สรรพสิ่งเลื่อนไหลตามธรรมชาติ อย่าเอื้อมอาจปรับแปลงได้ไฉน เรียนรู้ปล่อยปลงให้เป็นไป เพราะสิ่งใดล้วนแล้ว..."อนิจจัง"... ............................................ ............MomMamSan........... ........วันที่ ๑๖ ธ.ค. ๒๕๔๙....... ...........เพลา ๑๘.๑๘ น...........