ยามร้าง

สุนทรวิทย์

วันนี้  ไม่มีเขา			
 	ฉันเงียบเหงา  เศร้าหม่นหมอง
		คะนึง  ถึงปรางทอง				
  ร่ำเรียกร้อง  น้องเนื้อนวล
		
        	ขาดนุช  ดุจสิ้นโลก	
		วิปโยค  โศกกำสรวล
		ไฉน  ไยเรรวน			
		มิทบทวน  ด่วนจากจร
     			รู้ไหม  ใครช้ำทรวง		
 	ห่วงแสนห่วง  ดวงสมร
		สำรับ  กับที่นอน 		
		รอบังอร  ย้อนกลับคืน
     			ภาพเก่า  เฝ้าหลอกหลอน		
  ฝังอาวรณ์  ห่อนขัดขืน
		น้ำใจ  ไม่ยั่งยืน					
  เปลี่ยนเป็นอื่น  ขื่นขมใจ
		
        	สัญญา  มาสะดุด		
 	ศรรักหลุด  สุดแก้ไข
		กามเทพ  เก็บคืนไป		
		ส่งให้ใคร  ไหนอีกกัน
      			ทิวา  และราตรี	
			ต่อแต่นี้  พี่โศกศัลย์
 		ชอกช้ำ  จึงรำพัน	
			ทุกวี่วัน  นั้นเพราะเธอ				
comments powered by Disqus
  • อนงค์นาง

    19 ธันวาคม 2554 14:44 น. - comment id 1218312

    แวะมาเศร้าเป็นเพื่อน ขอให้เธอกลับมาเร็วๆนะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif
  • กุ้งหนามแดง

    19 ธันวาคม 2554 14:45 น. - comment id 1218313

    วันนี้มาเป็นกาพย์แฮะ ท่านสอทอ  :)
  • สุนทรวิทย์

    19 ธันวาคม 2554 15:23 น. - comment id 1218319

    เธอไม่กลับแล้วครับมีลูกไปเรียบร้อยแล้วครับ10.gif10.gif10.gif36.gif36.gif36.gif
  • สุนทรวิทย์

    19 ธันวาคม 2554 15:28 น. - comment id 1218321

    จริงๆผมชอบกาพย์มากกว่ากลอนอีกครับคุณกุ้ง แต่ให้สัมผัสในทุกบรรทัดยากกว่ากลอนนิดหน่อยครับ36.gif36.gif36.gif
  • พจนา/หนังสือ

    20 ธันวาคม 2554 07:08 น. - comment id 1218373

    59.gif36.gif46.gif
  • เพนกวิน

    23 ธันวาคม 2554 12:18 น. - comment id 1218683

    เวลาอยู่ก็ไม่เห็นคุณค่า เวลาจากกลับโหยหา  โสน๊าน่า20.gif
  • สุนทรวิทย์

    25 ธันวาคม 2554 11:29 น. - comment id 1218864

    ตอนอยู่มันไม่เหงานี่นา10.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน