ฉันคงตายได้หนเดียว

burst

วันนั้นเธอตอกตะปูปิดฝา
อนุโมทนาร่ำลาฉัน
เธอสุมกองไฟให้ทุกวัน
สาบส่งให้ฉันไปพ้นทาง
ฉันตายมาแล้วในครั้งนั้น
อยู่อย่างเงียบงันและอ้างว้าง
เดินเพียงหนึ่งคนบนเส้นทาง
ทิ้งน้ำตาเป็นรอยทางแห่งเวลา
มาวันนี้เธอกลับมาจากนรก
หอบร่างสกปรกกลับมาหา
ยื่นมือฉุดฉันให้กลับมา
อ้อนวอนด้วยน้ำตาและปราณี
กลับมาเถิดที่รักยกโทษให้ฉัน
เธอเอ่ยเพียงคำนั้นเท่านี้
แลกกับทุกอย่างที่ฉันมี
ให้กลับมาคืนดีและรักเธอ
ได้โปรดเถอะที่รักอย่าโกหก
ถึงฉันมันดวงตกอยู่เสมอ
คนตาบอดยังไม่อยากจะกอดเธอ
หากได้พบได้เจอเธอก่อนมา
ฉันตายได้หนเดียวเท่านั้น
และเธอฆ่าฉันมาก่อนหน้า
กลับลงนรกเถอะ...อย่ามา
ให้คนที่เธอฆ่า...ต้องฆ่าเธอ				
comments powered by Disqus
  • ละอองน้ำ

    22 เมษายน 2545 13:15 น. - comment id 46896

    ตรงไปตรงมาและแรงดี...  พอดีกำลังอิ่มกับกลอนหวานๆ  รู้สึกถูกใจ...
    อ่านแล้วขออนุญาตแต่งต่อ
    ในสายตาของผู้หญิงที่แรงเหมือนกัน 
     ที่ " เจ็บเป็นแล้วหรือ" นะ  หวังว่าคงไม่ว่ากัน
  • กาดาษ

    22 เมษายน 2545 14:28 น. - comment id 46935

    อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง ถึงว่าทำไมกลอนของละอองน้ำดูโหดๆ   แต่งได้ดีนะ ทั้งสองคนเลย เปลี่ยนบรรยากาศดี  จะคอยติดตามละกันนะ
  • เสี้ยว

    26 เมษายน 2545 14:27 น. - comment id 47680

    โอ้โห คิดได้ไงเนี่ย โหดอย่างงี้ เสี้ยวชอบจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน