สนลู่ลม โอนเอน เป็นทิวโค้ง ใจฉันโคลง โงนเงน เย็นวาบหวิว สนไหวโบก โยกไกว ใบร่วงปลิว ใจแล่นพลิ้ว ลิ่วลับ ไปกับลม เสียงพระพาย ไห้โหย โชยเพลงโศก ยามอับโชค โทมนัส พิบัติถม ความอ้างว้าง ร้างเปลี่ยว เคี่ยวอารมณ์ เจ็บระทม จมปลัก ในรักลวง เมฆกระหึ่ม ครึ้มฟ้า นภาหม่น ดวงกมล โลดแล่น สู่แดนสรวง ภาวนา น้อมนำ กล่าวบำบวง ทุกข์ท้นทรวง จงคลาย มลายลง หยาดฝนโปรย โรยร่วง จากห้วงหาว หัวอกร้าว หนาวจิต พิศวง รักสองเรา ไฉน ไม่ยืนยง แม้บรรจง สมาน มานานวัน กลางพิรุณ ฉันยืน สะอื้นอยู่ เสียงซู่ซู่ กระหน่ำ ทำลายขวัญ รำพึงถึง มาณวิกา วิลาวัณย์ ตัดสัมพันธ์ ฉันแล้ว หรือแก้วตา
สุนทรวิทย์ 29 พ.ย. 2554 10:12 น. - ID 142726 
1341
0
0
29 พฤศจิกายน 2554 12:25 น. - comment id 1216468
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังยืนร้องไห้ท่ามกลางสายฝนเลยค่ะ
30 พฤศจิกายน 2554 09:25 น. - comment id 1216482
ร้องไห้กลางสายฝนน้ำฝนจะช่วยล้างคราบน้ำตา..เอาผ้าเช็ดหน้ามั๊ยคะ
29 พฤศจิกายน 2554 15:43 น. - comment id 1216517
อกหักเหรอครับ
30 พฤศจิกายน 2554 16:38 น. - comment id 1216562
ขอผ้าห่มผืนใหญ่ๆยาแก้หวัดสองชุดดีกว่าครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
