คิดถึงใคร คนหนึ่ง ซึ่งเคยรัก เคยสมัคร-สมาน เมื่อกาลก่อน คนที่ฉัน ฝันหา ห่วงอาทร คนที่กล่าว ตัดรอน จรจากไป ยังมิอาจ สลัด ตัดอดีต ดั่งคมมีด กรีดเฉือน เตือนอยู่ใกล้ สร้างบาดแผล ย่อยยับ ถึงตับไต คาชอนไช กระมล จนหลาบจำ ยามนี้ฉัน ประสบ พบมิตรใหม่ แต่ภาพใน ความหลัง ยังกระหน่ำ หลอกหลอนให้ สับสน หม่นระกำ ตามตอกย้ำ ช้ำลึก ให้ตรึกตรอง ฉันกำลัง ดิ้นรน ให้พ้นขวาก ด้วยมิอยาก ผิดหวัง เป็นครั้งสอง อีกใจหนึ่ง พยศ ใคร่ทดลอง มิกลั่นกรอง เหตุผล ประกลใด ฉันสองจิต สองใจ ไร้สติ หนึ่งทิฐิ ดื้อรั้น มิหวั่นไหว หนึ่งนั้นอยาก ถอนตัว กลัวเสียใจ ทำอย่างไร ดีหนอ ท้อแท้จริง
25 พฤศจิกายน 2554 12:39 น. - comment id 1215912
เศร้าอีกแล้ว..อ่านกลอนแบบนี้เหมือนตอกย้ำ..ตัวเองเลย..เพราะมี1ใจ2จิต รักคนี้แต่ยังลืมคนนั้นไม่ได้...เศร้าๆๆๆๆๆๆๆๆ
25 พฤศจิกายน 2554 13:11 น. - comment id 1215917
รักพี่เสียดายน้องง่ะ
25 พฤศจิกายน 2554 13:17 น. - comment id 1215920
ผิดอีกแล้วรักน้องเสียดายพี่มากกว่า
25 พฤศจิกายน 2554 15:45 น. - comment id 1215948
ยังมีหลานเมียด้วยครับ
26 พฤศจิกายน 2554 01:07 น. - comment id 1216036
จอนนี่ เดฟฟ์เคยกล่าวไว้ว่า ถ้ามีคนสองคนให้เลือก จงเลือกคนที่สอง เพราะถ้าคุณรักคนแรกจริง ๆ จะไม่มีทางมีคนที่สองแน่นอน
26 พฤศจิกายน 2554 06:43 น. - comment id 1216058
คำคมมากแต่คนแรกค้อนคุณเป็นแถวแล้วนะครับ