จะพูดพร่ำซ้ำซ้ำให้จำได้ หากเธอไซร้ลืมหลงส่งใจหา จะเฉยนิ่งเช่นไรไม่นำพา เข้าใจว่าความจำสั้นไม่หวั่นใจ ก็คิดถึงทุกนาทีที่ใจเหงา รักหรือเปล่านึกถามตามสงสัย ก็รู้แน่นอกจากเธอไม่มีใคร ถามเมื่อไหร่ก็ยังย้ำที่คำเดิม ไม่เคยกลัวร้อนหนาวร้าวใจหนัก ขอเพียงรักอุ่นใจได้ซ่อมเสริม แค่ได้รักสักนิดคิดต่อเติม จะต้องเริ่มกี่ครั้งคราไม่อาทร จะไม่ท้อขอบอกซ้ำย้ำเสมอ หากว่าเธอลืมหลงคงสังหรณ์ ยังมีใครไกลห่างห่วงอาวรณ์ ข่มตานอนไม่หลับนับเวลา คำหวานหว่านเคยให้ลืมไปหมด น้ำคำรดชื่นใจให้ผวา บทกวีที่ร้อยรสพจนา บอกกี่คราก็ได้เพื่อให้จำ ขอกล่าวย้ำด้วยน้ำตาพร่ารินไหล บอกเธอใหม่ทุกเวลาคราเช้าค่ำ บ่ายเย็นดึกนึกออกบอกอีกคำ บอกซ้ำซ้ำแม้เธอลืมไม่ปลื้มเลย....ก็ตาม..
กันนาเทวี 20 พ.ย. 2554 07:42 น. - ID 142629 
1339
1
0
20 พฤศจิกายน 2554 21:02 น. - comment id 1215548
แวะมาทักทายคะ
20 พฤศจิกายน 2554 21:58 น. - comment id 1215557
21 พฤศจิกายน 2554 13:51 น. - comment id 1215610
อัลไซเมอร์อ่ะค่ะ บอกเท่าไรไม่ยักกะจำ
21 พฤศจิกายน 2554 22:41 น. - comment id 1215676
จะพูดซ้ำทำซ้ำย้ำสนิท เพราะตั้งใจให้ติดจึงต้องซ้ำ เหมือนตอนเด็กอ่านเขียนเพียรจดจำ ขีดเขียนซ้ำฝังสมองเหมือนท่องจำ บางเรื่องทำซื้ ๆ กลับไม่เบื่อ อยากซ้ำอีก อิอิ
23 มิถุนายน 2555 20:20 น. - comment id 1236568
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
