สายฝนพรม ลมพัด สาดซัดซ่า โลมไล้พา ผิวเรา ให้หนาวสั่น ขาดคู่เคียง เคยใกล้ ไม่สัมพันธ์ คิดถึงวัน วัยเก่า แล้วเศร้าใจ เมื่อหนาวลม ห่มผ้า ก็พาผ่อน แต่ยามนอน เหว่ว้า จะหาไหน กายมิหนาว หากเหน็บ เจ็บฤทัย อยากมีใคร ปลอบกมล คนเดียวดาย
4 พฤศจิกายน 2554 11:10 น. - comment id 1213743
4 พฤศจิกายน 2554 14:20 น. - comment id 1213783
21 พฤศจิกายน 2554 21:14 น. - comment id 1215665
คิดถึง คนไกลที่อยู่ห่างไกล http://www.thaipoem.com/forever/poemcom.php?poemid=142400&poemdbid=&subject=%E0%B4%D5%C2%C7%B4%D2%C2#ล