อยากลืมกลับจำ

สุนทรวิทย์

เรื่องราวใด ใคร่ลืม  มักลืมยาก
			สิ่งใดอยาก  จดจำ  มักทำหลง
			เรื่องใกล้ตัว บ่อยครั้ง ยังงุนงง
			ยิ่งเจาะจง ยิ่งพลาด ประหลาดจริง
				    อยากลืมเธอ คนนั้น บั่นให้ขาด
			กลับมิอาจ ลืมเลือน เหมือนผีสิง
			รู้ว่าเขา หมางเมิน เกินช่วงชิง
			ยังประวิง เสแสร้ง แกล้งปลอบตน
				   อยากให้เธอ จดจำ คำพูดบ้าง
			เธอสิช่าง ลืมง่าย-ดายทุกหน
			พูดเองว่า ให้ช้าช้า อย่าร้อนรน
			ฉันก็ทน หักห้าม ตามวาจา
				   พอเธอพบ เพื่อนใหม่ ใจพลันเปลี่ยน
			ทำแนบเนียน ชำนาญ การหนักหนา
			ผลักความผิด ให้ฉัน โดยทันตา
			ลืมสัญญา รวบรัด ตัดไมตรี
				   ไยต้องทำ เช่นนี้ เล่าที่รัก
			น้องแปรพักตร์ อยากเลี่ยง เพียงบอกพี่
			น้องมีสุข สมจินต์ พี่ยินดี
			น้องสมหวัง พี่นี้ ย่อมปรีดา
				   แม้ลืมน้อง มิได้ ใช่จะทุกข์
			พี่คงสุข สมถะ ตามประสา
			ถึงน้องจัก ลืมง่าย ไม่นำพา
			พี่ไม่ว่า ไม่เกี่ยง เพียงไม่ลืม				
comments powered by Disqus
  • memorium

    26 ตุลาคม 2554 10:41 น. - comment id 1212417

    ขอบคุณเป็นที่สุด...30 นาทีที่ผ่านมานั่งฟังเรื่องราวที่สมควจจะลืมแต่ลืมไม่ได้ของคุณป้าคนหนึ่ง..น่าเศร้านะเรื่องที่อยากลืมของคุณป้ามันฝังลึกมานาน..วันนี้ที่พอช่วยได้คือเป็นผู้ฟังที่ดี
  • สุนทรวิทย์

    26 ตุลาคม 2554 11:42 น. - comment id 1212628

    ทุกคนคงมีเรื่องอยากลืมเหมือนกัน และก็คงมีเรื่องอยากจำด้วยเหมือนกันครับ29.gif36.gif36.gif29.gif
  • เด็กน้อย

    27 ตุลาคม 2554 00:47 น. - comment id 1212753

    เหมือนกันเลยค่ะจำแต่เรํ่องที่ยม่ควรจำ.  แต่ตอนนี้พยายามลืมกลายเป็นจำไรไม่ได้สักอน่างเลยค่ะ10.gif10.gif
  • สุนทรวิทย์

    27 ตุลาคม 2554 06:37 น. - comment id 1212770

    ตกลงจำกับลืมอันไหนดีกว่ากันครับ20.gif21.gif20.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน