ดอกโศกเศร้า เหงาทรวง ล่วงลาลับ ตะวันลับ ขอบฟ้า กาลเปลี่ยนสี ดอกโศกล่วง หลายลับ ก็ยังมี ดอกรักสี สดสวย มาอวยชัย ดอกรักแท้ งดงาม ตามนิมิตร หนึ่งดวงจิต โหยหา คราสับสน ทั้งดอกโศก ดอกรัก มาปะปน สื่อกมล ยอดรัก ที่ชักพา ดอกโศกลับ ลาไป ไกลสุดโลก ดอกรักโบก มือไหว ใจเฝ้าหา มาครานี้ ดอกรัก ที่นำมา สื่อนำพา ดอกรัก มาคู่ครอง ดอกรักแท้ มีหนึ่ง ไม่มีสอง จะคู่ครอง ร่วมเรียง เคียงข้างหมอน มามอบรัก ภักดี ใฝ่ใจปรอง ให้เราสอง รักมั่น ชั่วนิรันดร์ฯ (..ทิพย์ กวีมีรัก..) จากคำคมที่ว่า "ดอกโศก ย่อมมีวันโรยรา และมีดอกรักมาแทนที่เสมอ"
14 ตุลาคม 2554 19:26 น. - comment id 1211212
ขอโทษด้วยนะครับ กลอนที่ผมแต่งจะไม่สัมผัสฉันท์ แต่งตามอารมณ์ ...คงเข้าใจนะครับ...
15 ตุลาคม 2554 18:26 น. - comment id 1211318
** เมื่อดอกรัก หอมกรุ่น พาครุ่นคิด ใยดวงจิต พร่ำเพ้อ ละเมอฝัน ห่างแสนไกล สองใจ อยู่ใกล้กัน เฝ้ารำพัน ห่วงหา และอาทร มหัศจรรย์ ดลใจ คราได้พบ ตาประสบ สื่อรัก ด้วยอักษร คราดอกโศก จากลา ใจอาวรณ์ ให้ร้าวรอน ห่วงใย อาลัยกัน......ฯ งานงามค่ะ...แวะมาแจมกลอนและทักทายกันนะคะ..