ฝากฟ้ามาถามข่าวดาวอักษร ยังอาทรห่วงใยกันไหมนี่ หลังจากต้องห่างกันนานนับปี สิ้นไมตรีหมดเยื้อใยไปหรือยัง คนอยู่ไกลเจ้าพระยายังว้าเหว่ ดอกรักเล่ห์โรยรินสิ้นมนต์ขลัง หยาดน้ำตาไหลรินสิ้นพลัง จมอยู่กับความหลังยังไม่ฟื้น ความทุกข์ท้อถาโถมโรมรันสู่ ทุกอณูหัวใจไม่อาจฝืน ชีวิตต้องเซซังล้มทั้งยืน ทนกล้ำกลืนรับกรรมอย่างจำใจ เคยวาดหวังตระกายฟ้าท้าดาวฝัน หมดสิ้นวันลำพองชีพหมองไหม้ ไม่มีแม้คนหวงคอยห่วงใย เหลืออาลัยซากอดีตที่กรีดทรวง เหนื่อยเหลือเกินหัวใจคนไร้หวัง หมดกำลังดิ้นรนไร้คนห่วง โชคชะตาพาร้ายพ่ายรักลวง น้ำตาล่วงย้อยหยดรันทดใจ อยากบอกดาวเจ้าพระยาอีกคราหนึ่ง จากคนซึ่งเคยสนิทเคยชิดใกล้ ขอโทษนะที่คิดถึง ตรึงหทัย นานเพียงไหนสำหรับเพื่อน ยังเหมือนเดิม ฯ
8 ตุลาคม 2554 09:08 น. - comment id 1210758
กลอนไพเราะนะครับ.... .......................... ฝากฟ้ามาถามข่าวดาวอักษร คนบางบอนช่างเขียนกลอนได้อ่อนหวาน คนบางใครเลยไหวห้วงในดวงมาน ช่างจับจิตท่านคิดกานท์ขานบรรเลง ...................................... สวัสดีครับ...มาทักทายตอนสายๆ
8 ตุลาคม 2554 17:20 น. - comment id 1210794
ขอบคุณครับที่เข้ามาทักทายสมาชิกใหม่ยินดีที่มีเพื่อนร่วมทางฝัน
10 ตุลาคม 2554 10:40 น. - comment id 1210874
.............. ถึงเป็นลูกชาวนาค่าไม่ต่ำ หากเขาย่ำไร้ค่าสิ้นราศรี ถึงห่างไกลด้วยกาลนานเป็นปี ดอกไมตรี...ยังเบ่งบาน... ณ ลานใจ ขออย่ามีรักเล่ห์...เที่ยวเร่รัก แล้วจมปลักกับวันอันหมองไหม้ น้ำตาดาวปรี่ล้นท้นทรวงใน นานเพียงไหน...คำว่าเพื่อน...ก็เลือนลาง ................