เป็นบุปผา ชูก้าน บานสดใส รับอุทัย ยามอรุณ ละมุนหอม ภุมริน บินวน เยี่ยมยลตอม เพียรดมดอม รสสุคนธ์ บนกลีบบาง เธออยู่สุง สุดคว้า โน้มมาชิด แม้มีจิต เคียงคู่ มิรู้ห่าง ในความจริง ดุจเหมือน จะเลือนลาง เปรียบเส้นทาง สายนั้น ขนานไป ก็คิดว่า แม่นมั่น สัญญารัก จึงประจักษ์ แน่แท้ แต่หวั่นไหว มองตัวเอง แล้วเล่า เศร้ากระไร กลัวหัวใจ ยับย่อย ด้วยรอยตรม
คนกรุงศรี 29 ก.ย. 2554 22:25 น. - ID 141986 
1282
0
0
29 กันยายน 2554 22:40 น. - comment id 1209788
นี่ไง ตาไร้แวว หาหน่อยว่ามีไหม คำช้ำกัน
29 กันยายน 2554 23:33 น. - comment id 1209796
หนูมีจุดอ่อนอยู่อย่างนึงค่ะ คือไม่รอบคอบ ค่ะ พิมพ์ผิด ตก หล่น ตล๊อด ตล๊อด เจอมุกนี้ แป็กเลยค่ะ แต่ ลองดูสักตั้งนะคะ...
ข้าคือแมลง เป็นแมลง แมงปีก บินหลีกหลบ ได้พานพบ บุปผา บุหงาหอม บานยั่วยวน ชวนใจ ให้ดมดอม หลงพยอม มอมเมา เขลาปัญญา ลงคลุกเคล้า เช้าค่ำ ด่ำเกสร เจ้าภมร ไร้แรง ปลดแข้งขา ยอมทอดกาย ตายหว่าง วางชีวา มิร้างลา โรยเร้า เคล้ามาลี ไม่ทันคิด ภัยพาล มารเอื้อมถึง บ่คำนึง พิษร้าย กลายเปลี่ยนสี รสน้ำหวาน เคลือบทับ ดับฤดี ชั่วราตรี ย่อยยับ ลับลวงเพราง
มึนเลย
30 กันยายน 2554 06:04 น. - comment id 1209812
แค่ได้รัก.. ก็มีความสุข
30 กันยายน 2554 06:59 น. - comment id 1209820
30 กันยายน 2554 07:43 น. - comment id 1209828
ข้าคือแมลง เป็นแมลง แมงปีก บินหลีกหลบ ได้พานพบ บุปผา บุหงาหอม บานยั่วยวน ชวนใจ ให้ดมดอม หลงพยอม มอมเมา เขลาปัญญา ลงคลุกเคล้า เช้าค่ำ ด่ำเกสร เจ้าภมร ไร้แรง ปลดแข้งขา ยอมทอดกาย ตายหว่าง วางชีวา มิร้างลา โรยเร้า เหล่ามาลี ไม่ทันคิด ภัยพาล มารเอื้อมถึง บ่คำนึง พิษร้าย กลายเปลี่ยนสี รสน้ำหวาน เคลือบทับ ดับฤดี ชั่วราตรี ย่อยยับ ลับลวงเพราง สอบแก้ตัวนะคะ ...เคล้า...ซ้ำ เปลี่ยนเป็น เหล่า
30 กันยายน 2554 14:01 น. - comment id 1209888
เสียดาย เปิดอ่านไม่ทัน จะจับซั้กกะหน่อย ไม่เป็นไร รอก่อน
30 กันยายน 2554 15:29 น. - comment id 1209904
อ๊ะ สงสัยนี่เป็นคูไหว ใจร้ายยย แน่เรย
หนูเพิ่งจาลงทะเบียนเรียนไม่ถึง สี่เดือนเรยอ่าค๊า อย่าโหดนักสิค๊าคุงคู
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
