กระต่ายหมายจันทร์

สุนทรวิทย์

เดือนเพ็ญ  เด่นสกาว  พราวเจิดจ้า
				ผ่องโสภา  ชดช้อย  ยามคล้อยเคลื่อน
				ยั่วยวน  ชวนกระต่าย  มาหมายเดือน
				แล้วกลับเลือน  ลับไป  ในเมฆี
					
           เดือนอยู่สูง  เฉียดฟ้า  กว่ามุ่งหวัง
				กระต่ายยัง  งมงาย  มิหน่ายหนี
				สู้แหงนมอง  เวหา  ทุกราตรี
				ช่างภักดี  มีฝัน  อันเจาะจง
					
           นึกสมเพช  กระต่าย  คล้ายสิ้นคิด
				ชั่วชีวิต  มัวเมา  เขลาลุ่มหลง
				แต่เจ้าก็  แสนมานะ  ทระนง
				จิตมั่นคง  แน่วแน่  แม้ถูกเมิน
					
            ทบทวนดู  ตัวเรา  ยิ่งเขลากว่า
				เฝ้าบูชา  โฉมตรู  ผู้ห่างเหิน
				ทั้งที่จริง  จุดหมาย  ไกลเหลือเกิน
				แถมเผชิญ  ขวากหนาม  อีกครามครัน
					
            สำหรับคน  ตกหลุมรัก  มักไม่รู้
				ยอมปิดหู  ปิดตา  เยี่ยงอาถรรพ์
				ถึงหนทาง  รอบทิศ  ถูกปิดตัน
				คงดึงดัน  ฟันฝ่า  บ้าคลั่งไป				
comments powered by Disqus
  • จันทร์ชาย

    26 กันยายน 2554 01:40 น. - comment id 1209341

    กระต่ายหมายมองจ้องจันทรา
    จันทร์เจ้าจับมองแต่ฟ้าน่าสงสาร
    จันทร์เจ้าดวงเดียวหนอ ทรมาณ
    กระต่ายเบื่อจันทร์ผ่านก็ลืมจันทร์
    มีกระต่ายมากมายให้มองเมียง
    จันทร์กลับไร้คู่เคียงมาเคียงมั่น
    จะหมายคบดวงดาวไม่เข้ากัน
    บนสวรรค์ช่างเหว่ว้าน่าเศร้าใจ
  • สุนทรวิทย์

    26 กันยายน 2554 05:43 น. - comment id 1209347

    น่าสงสารกระต่ายตัวนี้จัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน