"ในราตรี ไร้ดาว พราวพร่างแสง มีแมลง โบยบิน ถิ่นอักษร มาร่ายมนต์ คารมรัก เป็นบทกลอน ให้กมลแก้ว เข้านอน ในนิทรา กมลแก้ว ยอดรัก จงพักผ่อน อย่าออดอ้อน คารม ฤทัยหวาน พรุ้งนี้เช้า แก้วตา ต้องทำงาน และกลับบ้าน สู่ชะอำ ถิ่นสองเรา โอ้ยอดรัก กมลแก้ว จงนอนเถิด พี่จะเปิด เพลงกล่อม ให้หลับฝัน ในอ้อมกอด พี่นี้ จนถึงจันทร์ จะนอนฝัน หลับไหล ใจคู่เคียง ใจเอ๋ยใจ ร้อยเรียง เคียงค่ารัก ใจพร้อมภักดิ์ ร่วมเรียง เคียงคู่หมอน จะมีกมลแก้ว มีพี่ มาอ้อนวอน มีเราสอง รักมั่น ชั่วนิรันดร์"
22 กันยายน 2554 00:34 น. - comment id 1208703
ลองตรวจสอบดูนะครับ สัมผัสนอกไม่รับ กัน(สัมผัสรับ)ครับ แต่การเขียนดีครัีบ แก้วประเสริฐ.
22 กันยายน 2554 00:43 น. - comment id 1208708
ขอบคุณครับ คุณแก้วประเสริฐ
22 กันยายน 2554 02:04 น. - comment id 1208716
หลับเสียเถิดที่รักจงพักผ่อน ในรังนอนอันรักเป็นสักขี ในดวงดาวพราวแสงแรงราตรี มีใจพี่ที่เห็นเป็นเยื่อใย ขับเพลงกล่อมจากกมลคนสัตย์ซื่อ แทนสิ่งสื่อให้นิมิตพิสมัย ค่ำคืนนี้ฝันเจ้าจงยาวไกล และพิไลแลโฉมประโลมจินต์ .............................................. ทักทายครับ
22 กันยายน 2554 14:00 น. - comment id 1208752
คุณครูให้เต็ม 10 คะแนน เพราะอ่านกลอนแล้วนอนยิ้ม มันเพราะพริ้งกินใจจัง ล้อเล่นนะค่ะชื่อคุณครูเหมือนกันเลยแอบอ้าง อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนบ๊องส์นะค่ะ กลอนไพเราะจริงๆค่ะ
23 กันยายน 2554 22:42 น. - comment id 1209054
ขอบคุณครับคุณกลั่นแก้ว คะแนนเต็ม 10 ถือว่าสูงมากครับ อย่างผมได้แค่ 7 ก็พอใจแล้วครับ