อันผู้ชาย ชาญชาติ ทหารกล้า เปรียบอุรา มั่นคง องอาจหาญ หนักแน่นดั่ง ภูผา สุธาธาร แม้วายปราณ มิหวั่นมิพรั่นพรึง ผ่านชีวิต ลำบาก แสนยากจิต มิเคยคิด ท้อใจ มิหวั่นไหว เจอปัญหา มากมาย ไม่หวั่นใจ พร้อมจะสู้ ก้าวไป ไม่หวันเกรง แต่มาถึง วันหนึ่ง ดังถึงฆาต น่าอนาจ หัวใจ ชายคนนี้ ถูกผู้หญิง ใจดำ ทำย่ำยี มันป่นปี้ ไม่มีเหลือ ความมั่นคง จากผู้ชาย หัวใจ สุดกล้า แกร่ง หมดเรี่ยวแรง อ่อนแอ แลอับเฉา คนที่รัก คิดห่างไกล ไปจากเรา ถูกความเหงาจู่โจม โถมใเข้ามา หยาดน้ำตา หลั่งมา อาบสองแก้ม เดินรอนแรม ต่อไปไร้จุดหมาย พร่ำเรียกหา เข้ามา แม้ความตาย อยากเดินหาย ออกไป ไกลผู้คน จากหัวใจ หนักแน่น ดั่งแผ่นหิน ตอนนี้ดิน เปียกน้ำ ก็ไม่ใช่ เป็นได้แค่ เศษไม้ ใช้ก่อไฟ เผามอดไหม้ เหลือแต่ถ่าน เถ้าธุลี
ทะเลลม 3 ก.ย. 2554 02:49 น. - ID 141586 
1996
1
0
3 กันยายน 2554 22:05 น. - comment id 1207142
จะโกรธไหมนะ ถ้าบอกว่า กลอนยังไม่ถูกฉันทรลักษณ์มีความพยายามดี ถ้าศึกษาหลักการเขียนให้ถูกฉันทรลักษณ์จริง ๆจะไปได้ไกลนะ ขอโทษที่ตินะ อยากให้นักกลอนเขียนกลอนให้เป็นจริงจริงนะ
7 กันยายน 2554 21:27 น. - comment id 1207535
ขอบคุณที่บอกกล่าวครับ ขอโทษจริงๆนะครับ
8 กันยายน 2554 22:49 น. - comment id 1207659
มาช่วยกันเขียนกลอนให้ถูกต้องกันนะ อาจไม่เพราะ ไม่หวานก็ไม่เป็นไร มีนักกลอนฝีมือดีดีเยอะ อ่านดูสิครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
