อยู่ท่ามกลางราตรีอันมืดมิด หนึ่งชีวิตหนึ่งใจไร้ความหมาย ไม่มีเธอคนดีเคียงข้างกาย อยู่ชิดใกล้เหมือนครั้งเมื่อวันวาน สายลมหนาวพัดผ่านสั่นสะท้าน ราตรีกาลวังเวงชวนหวั่นไหว ค่ำคืนนี้อ้างว้างไม่มีใคร เหน็บหนาวใจสุดแสนทรมาน แหงนมองฟ้าเห็นดาวสกาวใส ส่องไสวบนนภาสีประสาน พลันเปลี่ยนไปเป็นใบหน้าเจ้านงคราญ ส่งยิ้มหวานลงมาจากฟ้าไกล แม้ราตรีไร้ซึ่งแสงสว่าง แสงกระจ่างจันทร์เพ็ญลบเลือนหาย แต่หัวใจยังมีรักอยู่ไม่วาย ม่านดาวคลายแปรผันเป็นหน้ามน ก่อนจากลาได้ฝากใจไว้ที่เจ้า ฝากนงเยาว์ช่วยดูแลสักหน จากมานี้พี่จะเร่งสร้างตน จนถึงวันที่เราต่างพบเจอ
Saran 31 ส.ค. 2554 21:50 น. - ID 141557 
1350
1
0
1 กันยายน 2554 12:51 น. - comment id 1207035
ความคิดถึงมันห้ามไม่ได้เสียด้วยจิ
2 กันยายน 2554 01:15 น. - comment id 1207067
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
