จากวันนั้น ถึงวันนี้ หลายปีพ้น ดวงกมล สู้ข่ม ความขมขื่น เพราะฤทัย ใสพิสุทธิ์ มีจุดยืน แม้กล้ำกลืน ทุกข์ตรม ก็ข่มเอา เพราะความหลัง ฝังใจ มิวายคิด เหมือนสถิตย์ อยู่ท่าม กลางความศร้า ทุกข์หรือสุข อยู่เคียง เพียงสองเรา บางครั้งหนัก บ้างเบา ก็เข้าใจ ณ.วันนี้ พี่อยู่ คู่กับเจ็บ แม้หนาวเหน็บ ทนอยู่ เธอรู้ไหม ต้องโดดเดี่ยว เอกา สุดอาลัย ด้วยเธอไป ไกลลับ มิกลับคืน เมื่อวันนี้ ปีเก่า เรามีสุข คอยปลอบปลุก แรงใจ ให้สดชื่น แต่วันนี้ พี่ซ้ำ สุดกล้ำกลืน วันสดขื่น ครั้งหลัง ยังฝังจำ หนาวลมเหนือ เมื่อสาง ช่างสับสน เคยกังวล ห่วงเจ้า เฝ้าพูดพร่ำ สิ่งใดถูก ใดดี ช่วยชี้นำ ทุกถ้อยคำ ย้ำอย่าง ผู้หวังดี ไม่กังวล ไม่ห่วงใย ไม่ไต่ถาม เหลือเพียงความ หงอยเหงา เศร้าสุดที่ กับคิดถึง สุขเก่า เราเคยมี อีกกี่ปี จะคลาย หายอาดูร
คนกรุงศรี 2 ส.ค. 2554 22:45 น. - ID 141266 
1913
1
0
7 สิงหาคม 2554 02:36 น. - comment id 1205082
** วันนี้เมื่อปีก่อน อดีตย้อนดั่งความฝัน เคยอยู่คู่เคียงกัน บัดนี้พลันต้องห่างไกล ** ความหลังยังฝังจิต รอยจุมพิศยังหวั่นไหว สุดห่วงยอดดวงใจ รักอาลัย..มิรู้ลืม.....ฯ บทกลอนไพเราะค่ะ..แวะมาทักทายกันนะคะ..หายเงียบไปนาน..สบายดีมั้ยคะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
