พิรุณ ขาดสาย ปลายฝน ลมวน พัดล่อง ต้องผิว พฤกษา แกว่งไกว ใบปลิว ละลิ่ว ร่วงลง คงคา น้ำใส ไหลรวม ท่วมท้น อุบล ปนมวล มัจฉา แหวกว่าย สำราญ วิญญา มองพา เพลินใน ใจเรา หนาวลม อีกปี นี้หนอ ใจคอ โดดเดี่ยว เหี่ยวเฉา หม่นหมอง ไม่จาง บางเบา เพราะเจ้า ลาร้าง ห่างไกล จากลา หาฝืน คืนกลับ เจ้าลับ อยู่แห่ง หนไหน ทิ้งพี่ หงอยเหงา เศร้าใจ ผ่านไป กี่ปี คลี่คลาย เคยเคียง คู่กัน วันเก่า รักเรา มิจาง ห่างหาย วันนี้ พี่เปลี่ยว เดียวดาย ใช่หมาย รักจาง ห่างเลย น้ำค้าง ผสม ลมหนาว ใจร้าว สุดเศร้า เจ้าเอ๋ย น้ำตา เลาะปราง อย่างเคย ชื่นเชย เมื่อวัน สัญญา
คนกรุงศรี 21 พ.ค. 2554 22:47 น. - ID 140295 
1738
1
0
21 พฤษภาคม 2554 23:08 น. - comment id 1194923
เศร้าจังค่ะ
22 พฤษภาคม 2554 16:11 น. - comment id 1195001
** วันใด ได้กลับ รับขวัญ ขอวัน ให้พี่ นี้หนอ สัญญา เนื้อกลอย คอยรอ พะนอ เคียงข้าง นางใจ...ฯ กลอนหก..ไพเราะมากค่ะ..มาร่วมแจมนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
