รักรัญจวน
คนกรุงศรี
ฟังกลอนหวาน ผ่านฟ้า เพลาค่ำ
ขับลำนำ ยินเสียง สำเนียงใส
มธุรส พจมาน หวานจับใจ
ดื่มด่ำใน ฤดี ดุจมีมนต์
ถึงรัญจวน หวนคิด อดีตผ่าน
ทำดวงมาน แปรปรับ เริ่มสับสน
ความหงอยเหงา เข้าติด ชิดกมล
ก็เพราะคน เคยรัก เขาจากลา
บอกสองเรา จะรักมั่น เมื่อวันก่อน
เมื่อคิดย้อน ครั้งใด ใจโหยหา
เราซื่อตรง คงมั่น คำสัญญา
ลิขิตฟ้า ผกผัน พรหมบันดาน
เพลงขลุ่ยเสริม เติมตอน บทกลอนจบ
มันยิ่งรบ เร้าใจ สุดไขขาน
แสนเจ็บปวด รวดร้าว หนาวดวงมาน
เวลากาล ผ่านมา มิซาเลย
เธออยู่ไหน คนดี ที่ปลายฟ้า
เคียงดารา แดนไกล ใช่ไหมเอ่ย
ฝากสายลม บอกความ ถึงทรามเชย
ใจข้าเอ๋ย คะนึง คิดถึงเธอ
ฟังบทกลอน คราใด ก็ใจหม่น
ดวงกมล รำพึง ถึงเสมอ
ฝืนข่มจิต ทำใจ เช่นไรเออ
มีน้ำเอ่อ รอบรอบ ที่ขอบตา