ไม่เคยจะคิดจะยุติรัก ผิวหนักกมลมาน วันวันก็ทุกข์และทรมาน มนปานสลายลง ทำงานก็คอยสติจะหลุด จะสะดุดมิมั่นคง พูดคุยกะใครเงอะงะและงง บ่มิตรงกระบวนความ คิดถึงอนงค์ตละตลอด กะจะออดจะอ้อนตาม ไฟรักก็คอยปะทุและลาม ละจะห้ามสิฉันใด โฉมยงค์ก็คงบ่มิจะรู้ และจะดูจะเห็นใจ แต่งฉันท์ก็เป็นดุจอะไร บ่มิได้กระร่องรอย แม้ใจจะแสนจะทุรยิ่ง ก็เพราะสิ่งมิอาจสอย ยอมทุกข์ระทมเพราะมนคอย ดนุน้อย ณ แดนไกล
8 เมษายน 2554 18:19 น. - comment id 1190090
โห..ชายกบเยี่ยมมากเลยขอบอกนายทำให้ฉันท์ยาก ๆ เป็นเรื่องใกล้ตัวใกล้ใจได้ขนาดนี้เลยนะ นับถือ ๆ เราแต่งไม่ได้เลยอ่ะนะแบบนี้
8 เมษายน 2554 18:48 น. - comment id 1190099
9 เมษายน 2554 00:41 น. - comment id 1190141
เค้าดื่มอะไรกันน๊อ.....ประพันธ์ได้ไพเราะยิ่งนัก คิดถึงเสมอนะคะ...แม้ไม่ค่อยได้เข้ามาเยี่ยมชม คนเดียวกัน...แน่นะคะ.../..ถ้าไม่ยืนยันไม่เชื่อนะเนี๊ยะ .............................................
9 เมษายน 2554 09:57 น. - comment id 1190149
เก่งจริงๆ นะพี่ชายเรา.. น่ารักโลดๆ ค่ะ... เดี๋ยวแซมไปหัดเขียนมั่ง..พี่กบตามไปตักเตือนหน่อยนะคะ.(ห้ามตบตี นะ..) ก็แซมเขียนฉันท์เป็นซะที่ไหนล่ะคะ... ส่งกอดมาให้วันสงกรานต์ แบ่งให้ซ้อมั่งนะ... แซมจะไปเตร็ดเตร่แล้วค่ะ... ขอให้พี่กบโชคดี และมีความสุขนะคะ.. แซมคนเก่า..
9 เมษายน 2554 11:22 น. - comment id 1190167
ไกลแค่ไหนคะนั่น
10 เมษายน 2554 06:17 น. - comment id 1190427
ก็พอได้ครับชายโป้ง ขอบคุณครับคุณพงษ์ สุนนท์ ขอบคุณครับคุณบูม คนเดียวกันแน่นอนครับ ขอบคุณน้องแซมผู้น่ารัก แบ่งให้ซ้อไหนดีล่ะ ไปดีมาดีนะครับ อาจจะเป็นดาวดวงไหนสักดวงในจักรวาลก็ได้ครับคุณเพียงพลิ้ว