din

1 เมษายน 2554 18:01 น. - comment id 1189006

.....

เป็นกำลังใจให้จ้า 


...................

แก้วประเสริฐ

29 มีนาคม 2554 16:32 น. - comment id 1189049

   แวะมาเยี่ยมศึกษางานไว้ด้วย ที่กล่าวไว้
จงพยายามปฏิบัตินะ จำพวกไขมันนั้นควร
หลีกเลี่ยงเช่นเนื้อสัตว์ เช่นเนื้อวัว หมู อื่นๆ
ยกเว้นปลา ส่วนผักผลไม้ควรทานให้มากๆ
ด้วย อย่าลืมเสียล่ะ เหตุ...จะทำให้เซลล์
หยุดการสืบเนื่องกันอยู่ในวงจำกัด ผล...
จะเกิดการฝ่อตัวด้วยไม่สามารถขยายต่อ
เนื่องกันด้วย ส่วนด้านกำลังจะผมจะไม่
เอ่ยเพราะรู้ดีนิสัยคุณเป็นคนอย่างไร
สิ่งใดวางได้ก็ควรวาง อารมณ์ควรจะทำให้
เกิดแจ่มใสร่าเริงเสมอๆ ความเครียดจะ
ทำให้โรคนี้กำเริบได้เป็นสิ่งหนึ่งด้วยนา
    รักเป็นห่วงมากเสมอจ้า

         แก้วประเสริฐ.

กุหลาบขาว

29 มีนาคม 2554 17:57 น. - comment id 1189055

ขออวยพรให้ได้พบคน คนนั้นเร็วๆนะคะ เป็น
กำลังใจให้เสมอค่ะ...

แก้วประภัสสร

29 มีนาคม 2554 20:28 น. - comment id 1189062

หากเป็นชายจะอยู่คู่เคียงข้าง
คอยร่วมสร้างทางเกวียนเฝ้าเพียรสนอง
ให้เธอหมุนล้อเล่นเย็นจิตปอง
ทุกหอห้องเปิดกว้างหาทางตัน

แต่ตัวเราเป็นหญิงอิงธรรมชาติ
จึงมิอาจเคียงข้างเส้นทางฝัน
ขอร่วมสร้างทางดีนี้ร่วมกัน
ดุจมิตรฉันท์เพื่อนพี่มิลิมเลือน


นะคะ ..สู้ๆ 

แทนคุณแทนไท

29 มีนาคม 2554 22:28 น. - comment id 1189068

มีอารมณ์นี้ด้วยเหรอ

แข็งแรงดีแล้วซิ

วศร

31 มีนาคม 2554 21:29 น. - comment id 1189091

กุ้งหนามแดง

30 มีนาคม 2554 10:37 น. - comment id 1189100

ผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่สีอะไรดี...

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

30 มีนาคม 2554 10:48 น. - comment id 1189101

ไหนบอกว่าเข้าใจมองทะลุ
อ่านจนปรุยิ่งกว่าตัวหนังสือ
ใส้กี่ขดประจานให้โลกลือ
จึงยึดถือเป็นเสมือนว่าเพื่อนเกลอ

อยากเป็นมิตรชิดใกล้ได้พะนอ
เฝ้าวอนขอเรียกร้องจ้องเสมอ
มิเคยมีโอกาศพลาดพบเจอ
เลยมิได้บำเรอบำรุงกัน

หากจะอ้างเอาความที่จริงใจ
คงจะไม่มีใครเกินกว่าฉัน
เฝ้าติดตามจนรำคาญมานานวัน
ต้องนอนฝันคนเดียวเปลี่ยวหัวใจ

จินตนาการชีวิตที่แสนหวาน
ก็ยากเกินหักหาญให้เป็นได้
นั่งมองตาสักครั้งยังห่างไกล
เคยแต่ค้อนวงใหญ่วัดเทพธิดา..

แวะมาสร้างบรรยากาศให้ครื้นเครง
หัวเราะวันละนิดสุขภาพจะดีขึ้น

ก้าวที่...กล้า

30 มีนาคม 2554 10:58 น. - comment id 1189103

สวัสดีค่ะคุณอิม

พึ่งอ่านหนังสือเล่มหนึ่งจบไปเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา

คนไข้ที่ไปทำจิตบำบัด เหมือนจะมีคำถามมากมาย แต่เขาไม่ได้ต้องการคำตอบ

" ...หากเส้นทางระหว่างการคลอดออกมาลืมตาดูโลกกับโลงศพนั้นเป็นเส้นทางอันโดดเดี่ยว  เหตุใดเราจึงคอยเสแสร้งหลอกตัวเอง
ว่ากันว่าเราอาจจะพบผู้ร่วมทางได้"
(ไม่รู้ทำไมมันจึงเข้ามาวนเวียนภายในจิตใจ)

ไร้อันดับ

30 มีนาคม 2554 11:06 น. - comment id 1189104

อยากจะมีใคร
คอยห่วงใยดูแลกัน
ในวันที่ฉันเหงาใจ

อยากจะมีใคร
ที่จับมือกันเดินไป
ในคืนที่ฟ้ามืดมน

แต่มันเหมือนทั้งโลกว่างเปล่า
ไม่มีคนเข้าใจ
เหมือนไม่เคยเจอใครซักคน

อาจจะเคยมี
คนที่เคยมองตากัน
แต่ก็ไม่เคยซึ้งใจ

อาจจะเคยมี
คนที่เดินเคียงกันไป
แต่ก็ดูเหมือนไม่มี

ก็ชีวิตฉันยังว่างเปล่า
ไม่มีคนเข้าใจ
ฉันต้องการแค่ใครสักคน

ใครสักคนที่เป็นทุกอย่าง
ให้ความหวังและคอยห่วงใยทุกวัน

ใครที่คอยจะอยู่เคียงข้างกัน
ที่จะพร้อมให้ความผูกพันจริงใจ

ใครสักคนที่เป็นคนพิเศษ
ช่วยให้เหงาที่มีได้จางหายไป

ช่วยเป็นแสงสว่างให้หัวใจ
อยากจะขอแค่ใครสักคนที่รักจริง

อ่านกลอนแล้วนึกถึงเพลงนี้
เลยเอาเนื้อเพลงมาแจมครับ 

ดอกไม้ ใบหญ้า

30 มีนาคม 2554 11:23 น. - comment id 1189110

ขอเป็นหนึ่งคนที่เข้าใจ..คุณอัลมิลตรา

ขอเป็นกำลังใจ..ให้เวลาคุณท้อ

ขอเป็นผ้าเช็ดหน้า..เวลาคุณร้องไห้

ขอเป็นพลัง.เวลาคุณไม่มีแม้แรงก้าวเดิน

ขอเป็นส่วนเติมเต็มแรงใจให้กับคุณ

หากวันใดที่คุณหกล้ม..

ขอเป็นหนึ่งมือที่ช่วยพยุงให้คุณได้ลุกขึ้นได้อีก

และขอเป็นรอยยิ้ม..

เวลาที่คุณมีความสุข...

อย่าลืมนะเวลาที่คุณไม่มีใคร

ยังมีอีกหนึ่งคนที่เข้าใจ..อยู่ตรงนี้

คือฉันเอง.....

ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่าหัวใจของตัวเอง

เทียนหยด

30 มีนาคม 2554 12:48 น. - comment id 1189119

" มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น..ที่ไปถึง

จุดสูงสุดของชีวิตได้..แม้ทุกคนอาจจะมี

ความใฝ่ฝันเหมือนกัน...นั่นก็แสดงว่า

คนขี้แพ้มีอยู่เต็มไปหมดบนโลกใบนี้..

ใช่เพียงแต่เฉพาะเราคนเดียวเท่านั้น"

^
^
ประโยคข้างบน อ้อยได้มาจากหนังสือ

เล่มเล็กๆเล่มหนึ่ง...ที่อ้อยอ่านแล้วอ่านอีก

จนจบไปหลายรอบ...

ขอให้ความเข้มแข็งคุ้มครองใจนะคะ คุณอิม

Dao

30 มีนาคม 2554 14:38 น. - comment id 1189132

แม้มีคนเคียงข้างทางชีวิต
ปีที่ติดมากน้อยแค่ร้อยกว่า
แล้วจบร้างห่างเหตามเวลา
ไม่อาจพาฝ่าวันนิรันดร

หากใจหาญทานท้าสังสารวัฏฏ์
คนคอยคัดจัดทางไม่ห่างถอน
นั่นคือ "เรา" เข้าคลุกทุกบทตอน
คอยรู้ร้อนรู้หนาวทุกก้าวไป ...

cicada

31 มีนาคม 2554 10:37 น. - comment id 1189212

งานยุ่งเหยิง...
แต่ยังส่งกอดโตๆ มาให้นะคะ...



คิดถึงสม่ำเสมอค่ะ...

แซมค่ะ

โคลอน

31 มีนาคม 2554 12:50 น. - comment id 1189232

ใครสักคนนั้น อาจอยู่ใกล้แค่กระจกกั้น



ใครจะเข้าใจเราได้ดีเท่าตัวเราอีกเล่าอัลมิตรา

อัลมิตรา

2 เมษายน 2554 20:35 น. - comment id 1189393

..... เลี่ยงตอบได้ไหมคะ แบบว่า ขอใช้สิทธิ์คนป่วยเป็นไข้หวัดคออักเสบค่ะ .....

ปาลิน

3 เมษายน 2554 17:46 น. - comment id 1189467

สำหรับคุณอิมแล้วกลอนบทนี้คงจะเศร้าและร้าวลึกสินะคะ

อยากหาถ้อยคำดีๆมาปลอบใจ  ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยคุณได้สักแค่ไหน

ถ้าคุณปล่อยแต่ละวันไปกับความเหงา คุณจะเข้มแข็งขึ้นได้อย่างไรคะ

ช่วงเวลาแบบนี้อย่าใช้มันไปกับความเสียใจเลยค่ะ  มันได้ไม่คุ้มเสียนะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ