คนเดียวกัน

...เพราะเธอมีความรักที่มากล้น
ผมเป็นคนเดินดินแทบสิ้นหวัง
ได้มีเธอผ่อนทุกข์ปลุกพลัง
พอให้ยังหยัดยืนฝืนสู้ทน
ใช้ชีวิตผิดพลาดมิอาจแก้
ก็ย่ำแย่หัวใจให้สันสน
เธอคือแสงสว่างกลางกมล
ฝ่าพายุห่าฝนจนเริ่มซา
หากจะเปรียบมัจฉาปลารักน้ำ
ที่เย็นฉ่ำสุขสันต์แสนหรรษา
ระเริงจิตลุ่มหลงในคงคา
มธุรสวาจาสารพัน
อยากจะรักเธอตลอดแม่ยอดชู้
แม้จะรู้อาจเป็นเช่นเพียงฝัน
อยากให้รู้ว่าเป็นห่วงนะจวงจันทร์
เพราะเธอนั้นคือความหวังที่ยังคอย

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

คนเดียวกัน 23 มี.ค. 2554 20:56 น. - ID 139700

1964

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/139700 ที่มา: คนเดียวกัน , คนเดียวกัน

comments powered by Disqus

cicada

23 มีนาคม 2554 22:21 น. - comment id 1188561



อ่านบทกลอนผ่อนผันในวันเหงา
เขียนถึงเรา..หรือใคร..หนอใจเอ๋ย
ดั่งสายลมพรมพร่างอย่างคุ้นเคย
หัวใจเคยซบซูบ..กลับวูบวาม

หรือว่าใจเรานี้..มันขี้ตู่
อยากจะรู้ใจเขาเฝ้าทวงถาม
ฝันรำพึงชุมชุกในทุกยาม
แอบหวิวหวามคว้าลมมาชมชิด

ถ้าดวงใจลอยผ่านไม่พานพบ
เช่นหนังจบบทท้ายตายสนิท
ก็ถือว่าพบสิ่งดีในชีวิต
ที่ได้มิตรแดนไกลเข้าใจกัน...



อรุณสวัสดิ์ของแซม และ ราตรีสวัสดิ์ที่ร้านกาแฟสดค่ะ... 

อากาศที่บ้านแซมหนาวมากๆ...อยากจะนั่งงอมือ..งอเท้า 

คิดถึงนะคะ..ขอให้โชคดี และปลอดภัย...
กินอะไรๆ ระวังด้วย  เดี๋ยวมันมีกัมมันตภาพรังสี..
กินรัก น่ะดีแล้ว...

แซมนี่เอง

เพียงพลิ้ว

24 มีนาคม 2554 16:00 น. - comment id 1188629
```
คนละคนมาแล้วจ้า
```

White roses

24 มีนาคม 2554 17:12 น. - comment id 1188641

มาแอบดูว่าคอยใครกันน๊าาาาาา....

Boom....แบบไม่ล๊อคอิน......

25 มีนาคม 2554 13:47 น. - comment id 1188668



ความคิดถึง-ซึ้งใจ-ในบางห้วง
กลายเป็นช่วง-หวั่นกลัว-จะมัวหมอง
ต้องรอให้-ใจสั่ง-แล้วนั่งมอง
ฝากละออง-น้ำตา-ลมพาไป

ผ้าผืนน้อย-หอมกรุ่น-แนบอุ่นจิต
หมอนใบนิด-แนบนอน-ยังอ่อนไหว
อยากให้อยู่-หยอกล้อ-จนพอใจ
หวั่นห่างไกล-คารม-ไม่ชมเชย

เคยฝากดาว-ฝากเดือน-ฝากเพื่อนถาม
หานิยาม-ทางออก-หลอกเฉลย
กลัวหลงลม-คมคำ-ที่ทำเคย
มาเปรียบเปรย-หวังจับ-ให้กลับคืน

.............................

กุสุมา

25 มีนาคม 2554 10:18 น. - comment id 1188731

อยากรู้ดั๊วะ จังอ่ะ ครายกานน้า  หรือว่า........... 
กาซิบหน่อยดิคร่ะ

คนเดียวกัน

26 มีนาคม 2554 22:10 น. - comment id 1188844

มิตรภาพแดนไกลไม่แน่นอน
อาจสั่นคลอนทุกเมื่อถ้าเชื่อเขา
แม้มิได้เชื่อใจในตัวเรา
ก็ควรเอาแค่เพียงเท่านี้พอ

หวัดดีคุณคนละคนนะครับ

ทั้งชีวิตมีแต่คำว่าคอยๆๆๆครับ

เอาหูมาใกล้ๆครับคุณกุสุมา

เขียนบทกลอนซึ้งใจในบางครั้ง
เพราะมีหวังคนใดให้ความหวัง
โต้คารมยั่วเย้าเราจริงจัง
แท้เขาชังเราอยู่มิรู้เลย