พี่เจ้าบทเจ้ากลอนน้องย้อนเยาะ พูดไพเราะคล้องจองน้องย้อนใหญ่ จำมาจากลิเก..เวทีใด น้องคลื่นไส้จริงค่ะ อยากอาเจียน คุณพี่พูดอะไร..ฟังไม่ชัด ตีสำบัดสำนวน..ชวนคลื่นเหียน ซ้ำยังชอบหยิบยก..พูดวกเวียน พี่คงเรียนจบด้าน..โบราณคดี เชยแล้วค่ะเขียนกลอนมันย้อนยุค เดี๋ยวนี้ต้องเฟสบุ๊คค่ะคุณพี่ ทวิตเตอร์ต้องแอดแชทบีบี เขียนกลอนคุยน้องยี้..แบบนี้เอ๊าท์ มัวเขียนกลอนคุยกันมันยืดเยื้อ บอกน่าเบื่อยากเย็นช้าเป็นเต่า ไฮสปีดเร็วแรงพุ่งแซงเงา- ของรากเหง้าเก่าแก่แต่โบราณ พี่เสียอกเสียใจรู้ไหมเอ่ย ว่าพี่เชยเฉิ่มนัก..พูดหักหาญ ไม่อินเทรนไม่รัก..พี่ดักดาน น้องขอผ่าน..หาอื่นมาชื่นชู พี่จึงมาเขียนกลอนสะท้อนพจน์ บรรยายความสลดและอดสู ใช่เพราะแปลบใจปวดชวดพธู แต่หดหู่เหลือเกินน้องเมินกลอน หากพี่ปองน้องเมิน..ก็เชิญน้อง แต่ขอร้องอย่าหักเมินอักษร อย่าทอดทิ้งชิงชังแววสังวร เถิดอาทรกาพย์กานท์..สืบสานที ส่วนตัวพี่นี้แม้..น้องแลข้าม จะไปตามทางหม่น..ที่ป่นปี้ หากน้องเห็นสักยาม..ถึงความดี กลับมาอ่านงานพี่..แค่นี้พอ ~ ๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔ ~
จ้อง - เจรียงคำ 9 ก.พ. 2554 12:02 น. - ID 139143 
1628
8
0
20 กุมภาพันธ์ 2554 09:35 น. - comment id 1161374
คนรุ่นใหม่ใช้เฟสบุ๊คสนุกสนาน สื่อสารผ่านเวปไซค์ทันใจหนอ แชทกระจายทั้งนายนางต่างคอยรอ หาผู้คนมาเติมต่อเจ๊าะแจ๊ะกัน คุยผ่านกลอนอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง คิดคำนึงจากหัวใจมุ่งหมายมั่น แต่ละวรรคแต่ละตอนของกลอนนั้น มาจากจินต์ที่กรองกลั่นแล้วเป็นกลอน ผ่านเฟสบุ๊คสนุกสนั่นกันชั่วครู่ หรือจักรู้รสภาษาในคราก่อน เดี๋ยวก็มาแล้วก็ไปไม่อาทร มีสิ่งใดให้ยกย้อนตอนอยากจำ หากอนงค์น้องนางต่างว่าช้า ไม่ทันใจในแก้วตาดูน่าขำ แค่ภาษายังไม่รู้ในรสคำ จะซาบซึ้งอารมณ์ร่ำได้อย่างไร
12 กุมภาพันธ์ 2554 09:07 น. - comment id 1183719
เอื้อนเอ่ยคำให้สนุกทุกประโยค เหมือนเป็นโรคกานท์กลอนย้อนสมอง แม้ทักทายบอกรักมักคล้องจอง พูดน้ำลายแตกฟองพ้องลีลา คนโบราณผ่านมาลีลามี แต่งตัวดีเดินถนนคนอิจฉา เข้าไต่ถาม"แหวนนี้ท่านได้แต่ใดมา" ทั่วพาราทั้งหมดเจ้าบทเจ้ากลอน อิอิ อยากจะเป็นเหมือนเดิมจัง
9 กุมภาพันธ์ 2554 13:25 น. - comment id 1184175
อ่านกลอนพี่ทุกครั้งคลังภาษา
9 กุมภาพันธ์ 2554 13:38 น. - comment id 1184178
สวัสดีครับน้องบูม มาเร็วไปเร็วจัง แต่ก็แหมทุกครั้งที่มาก็ชื่นใจพี่ชายจริงๆ ก็อย่างว่าละครับ จ้อง เจรียงคำ นี่ครับ ก็ต้องจดๆจ้องๆ..นานหน่อยกว่าจะมาทีเนอะ เรื่องอื่นก็นะ...เอาใจช่วยพี่น้องร่วมโลกเราแล้วกันนะ..ให้คลี่คลายโดยเร็ว อย่างอื่นก็ต้องบอกว่า..เวรก๊ำ..เวรกรรมเน้อ
9 กุมภาพันธ์ 2554 13:46 น. - comment id 1184179
ถูกใจแซมอีกแล้วค่ะ.. แซมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ติดตามงานของพี่จ้องเสมอมา..แซมอยู่ไกล ไม่ค่อยมีโอกาสได้อ่านงานเขียนที่ดีๆ บ่อยนัก.. ส่วนใหญ่เมื่อแซมมีเวลา แซมก็เข้ามาอ่านที่ Thaipoem นี่แหละค่ะ.. งานเขียนดีๆ ของพี่ๆ เป็นแรงใจให้แซมมาเขียนกลอน..แซมแค่ผู้ฝึกหัดเท่านั้นเองค่ะ..ยังต้องเรียนรู้อีกมากมาย..
ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ..
แซมค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2554 14:14 น. - comment id 1184184
สวัสดีครับคุณน้องแซม ปลื้มใจครับถ้างานที่พี่ตั้งใจเขียนนั้น ทำให้น้องแซมสนุกตามก็ยินดีมากๆครับ แต่งานของน้องแซมก็สวยงามและจับใจเลยทีเดียวนะครับขอบคุณเช่นกันครับ ที่แบ่งปันแลกเปลี่ยนความสุขกันและกัน
9 กุมภาพันธ์ 2554 14:19 น. - comment id 1184186
สวัสดีครับคุณน้องแซม ปลื้มใจเสมอครับที่งานที่พี่ตั้งใจเขียนถูกใจน้องแซมก็เป็นกำลังใจกันและกันครับ ผลงงานของน้องแซมเองก็สวยงามและจับใจเช่นกันครับ..ก็ถือว่าแบ่งปันกันนะครับ
9 กุมภาพันธ์ 2554 15:31 น. - comment id 1184199
กลอนเพราะมากเลยค่ะเดี๋ยวนี้ใคร ๆ ก็หาว่ากลอน..โบราณ แต่หนูคนนึงแหละ ที่รักในการแต่งกลอน แต่งไม่เก่งหรอกค่ะ แต่ก็ชอบ
9 กุมภาพันธ์ 2554 15:35 น. - comment id 1184201
เจ้าจะเกลียดชังอย่างไรพี่ไม่ว่า ขอก้มหน้าเขียนกลอนอักษรสาส์น ถึงทรามวัยจะหัวเราะเยาะกลอนกานท์ แต่วิญญาณกลอนไม่สิ้นจากถิ่นไทย.......... ........................................................ ก็ต้องยอมรับความจริงที่แสนเจ็บปวดครับว่าการสื่อสารยุคใหม่ทำให้เสน่ห์ของบทกลอนอาจเปลี่ยนไป.....แต่วิญญาณเจ้าบทเจ้ากลอนของคนไทยมันอยู่ในสายเลือดทุกดีเอ็นเอผมไม่เชื่อว่ามันจะขาดหายไป แต่อาจเปลี่ยนรูปไปบ้างก็ถือเป็นเพียงสีสันเท่านั้นครับ......... ...............คุณจ้องครับฝีมือยังเฉียบเหมือนเดิมครับลื่นไหล ใช้คำง่าย ๆ และสัมผัสในทุกวรรคมีคำภาษาอังกฤษปนแต่กลมกลืนมาก....ขอชมเชยด้วยใจจริงครับ.......เออ..รูปแบบใหม่...บทกาพย์พี่คิดขึ้นใหม่ครับกาพย์แสงสุริศรี (กาพย์ที่มีความงามดุจแสงตะวันยามรุ่งอรุณ)....ลองเข้าไปอ่านในผลงานเรื่อง.......บุญกองข้าว...เป็นกลิ่นอายของพื้นบ้านครับ.. ด้วยรักครับ
10 กุมภาพันธ์ 2554 10:50 น. - comment id 1184352
กลอนสนุกครับ ชอบครับ
11 กุมภาพันธ์ 2554 08:16 น. - comment id 1184481
สวัสดีคุณตะวันยามเย็นครับ ยินดีที่ได้รู้จัก คงได้คุยกันอีกนะครับ สวัสดีครับท่านสุรศรี..ต่อกลอนท่านสักบทนะครับ เจ้าจะเกลียดชังอย่างไรพี่ไม่ว่า ขอก้มหน้าเขียนกลอนอักษรสาส์น ถึงทรามวัยจะหัวเราะเยาะกลอนกานท์ แต่วิญญาณกลอนไม่สิ้นจากถิ่นไทย..(ท่านสุรศรี) แม้นวิญญาณ์ข้าแหลกสูญแตกดับ ล่วงลาลับอัตตะสิ้นสมัย แต่วิญญาณกานท์กลอนจักจรไป อยู่คู่ลมหายใจ..มวลมนุษย์ (จ้อง) ว่างๆจะเข้าไปศึกษาผลงานดีๆของท่านแน่นอนครับ สวัสดีคุณกามนิตครับ สบายดีนะครับ
15 กุมภาพันธ์ 2554 12:04 น. - comment id 1184937
น่าน้อยใจ นะคนไทยสมัยนี้ ลืมความดี วลีกลอนอักษรสาส์น บรรพ์บุรุษจุดประกาย ในดำนาน ลืมสืบสาน แค่ผ่านตา ไม่มามอง ยังบ่นบอกตอกใส่หน้าว่าคนเขียน ช่างพากเพียรเขียนคิดจิตบกพร่อง มัวเล่นศัพท์ เล่นคำ ใจลำพอง สัมผัสพ้อง มองอย่างไร ไม่จำเป็น หารู้ไม่ ในวรรคตอนของกลอนนั้น กว่าขับขาน คิดอ่านหนักแสนยากเข็ญ เหมือนขี่ช้างจับตั๊กแตนแสนลำเค็ญ กว่าจะเป็นกาพย์กลอน ..แทบอ่อนใจ!
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
