จะทอรักมาถักร้อยถ้อยวาจา ว่าพี่รักเป็นนักหนา แก้วตาเอย
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
สู้ฝ่าฝันฟันฝ่ากล้าจะฝัน
ผ่านเดือนวันรักจะฝันยังฟันฝ่า
จะทอรักมาถักร้อยถ้อยวาจา
ว่าพี่รักเป็นนักหนา แก้วตาเอย
ในค่ำคืนหมองไหม้ ใจหมองหม่น
คิดถึงคน ที่ใจพร้อมจะยอมเผย
สิ่งในจิตคิดในใจ ไปหมดเลย
แต่ใจเอ๋ยแสนประหม่าละล้าละลัง
.. กลัวเจ้าไม่เห็นพี่เป็นที่รัก
กลัวยิ่งนักไม่แลพี่เป็นที่หวัง
อาจจะเวียนเปลี่ยนพี่เป็นที่ชัง
กลับมานั่งเป็นเพียง ..พี่ ที่ตรอมใจ
จึงเป็นเพียง พี่ห่างๆแค่อย่างนี้
อาจเป็นพี่ที่แววตาน่าสงสัย
หากเจ้าเห็นแววไหวหวั่นเข้าวันใด
ขออภัย.. ใจกระฉอกออกทางตา