นางรอ
ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
...พี่จ๋า จะรู้ อยู่บ้างไหม
ว่ามีใคร คนหนึ่ง คะนึงหา
อยู่แสนห่าง ห่างไกล ไกลลับตา
ในอุรา นึกหวั่น กลัวผันแปร...
...ไหนสัญญา ว่ากล่าว ถึงคราวกลับ
น้องเตรียมน้ำ สำรับ รอจนแย่
ทั้งน้ำพริก แกงส้ม ต้มดอกแค
คงลืมหลง แล้วแน่ ชะแง้มอง...
...บางคนว่า คู่ห่าง ร้างไปไหน
ระวังใจ คนเปลี่ยน ไปเป็นสอง
ลืมคนรัก ลืมสิ้น กลิ่นคู่ครอง
คิดแล้วเรา เศร้าหมอง นองน้ำตา...
...คงเป็นอื่น ชื่นสตรี พี่ลืมหลง
ปล่อยอนงค์ อ้างว้าง ช่างมุสา
ไหนบอกน้อง จะกลับ กลับไม่มา
โอ้พี่จ๋า อยู่ไหน ใจคร่ำครวญ...