มองไปไม้ร่วงรานจากก้านกิ่ง ดั่งรักทิ้งทอดทรวงสุดห่วงหา จึงครวญคร่ำร่ำไปในอุรา นับเวลาผ่านคล้อยในรอยจินต์ ติดกับบ่วงห่วงรักเกินจักแก้ สะกิดแผลในจิตเป็นนิจสิน เห็นสิ่งใดใจพาว่ากวิน ชีพชาชินอยู่ไปให้ผ่านวัน กระแสชีพวนวกอุทกไหล กระแสใจวกวนบนทางฝัน กระแสกลอนวอนเว้าเฝ้ารำพัน กระแสกรรมใดนั้นพันธนา สายลมพัดกิ่งใบไหวระบัด สายน้ำซัดลอยไกลสุดใฝ่หา ย้ำอาลัยใจร้าวทุกคราวครา ฟายน้ำตาอาวรณ์เขียนกลอนไป
คนเดียวกัน 18 ต.ค. 2553 12:45 น. - ID 137431 
1009
2
0
18 ตุลาคม 2553 17:30 น. - comment id 1162757
คุ้นคุ้นค่ะ..ไพเราะมาก
18 ตุลาคม 2553 18:12 น. - comment id 1162776
งงอ่ะชายกบ กลอนคุณวลี แล้วทำไมชายกบเอามาลงได้อ่ะ แล้วกระแส สุขเสถียร นี่คือชื่อฅน หรือชื่อกลอนครับ แต่ผมชอบมาก ๆ เลยนะบทที่ขึ้นต้นด้วยกระแสน่ะ
18 ตุลาคม 2553 20:14 น. - comment id 1162803
ขอบคุณครับคุณบูม บทสุดท้ายผมเคยเขียนเม้นท์ในกลอน"ดั่งใบไม้ร่วง" ของคุณวลีฯ ผมเอามาแต่งเพิ่มครับอ๋อ ได้ไอเดียจากกลอนเขาครับเลยเขียนในแหล่งที่มาครับ ส่วนกระแส สุขเสถียรเป็นตัวละครในเรื่องสั้นเรื่อง "รักที่หมายมา" ของอุษณา เพลิงธรรม ผมชอบครับท่านชายโป้งแปะ
18 ตุลาคม 2553 22:03 น. - comment id 1162834
โอ๋ๆๆๆ ไม่ต้องร้องไห้แล้วนะคะพี่กบ ...เดี๋ยวฝายน้ำตาพัง น้ำท่วมบ้านกลอนเค้า จะยุ่งกันใหญ่..
เดี๋ยวแซมไปตามคุณวลีฯ กลับมาให้ นะคะ...
แซม ที่ชื่อแซม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด