ถ้าเรายึดกันไว้ ในวันนั้น ในวันนี้ จะมีเธอ กับฉัน อยู่ใช่ไหม เพียงแค่เราไม่ทะเลาะ ไร้สาระ กันเกินไป ความสุข จะอยู่ตรงหน้าไหม ใจอยากรู้ ถ้าวันนั้น ฉันไม่มี ใครคนอื่น เธอจะยัง ฝันฝืน กล้ำกลืนไหม จะยังรัก ยังมีฉันอยู่ในใจ เราจะยัง มีกันอยู่ใช่ไหม นะคนดี เป็นคำถาม ที่ไม่เคย หลุดจากปาก แม้ใจอยาก ดิ้นรน ค้นแค่ไหน เพราะคำตอบ ก็รู้ อยู่แก่ใจ ถึงกลับไป แก้ไข ไม่เหมือนเดิม เพิ่งเข้าใจสายน้ำไม่ไหลกลับ มันลาลับ สับโศก โลกเคลื่อนไหว เป็นเพียงแค่ ความเย็น ของสายน้ำ ฉ่ำชื่นใจ ให้เก็บไว้ระลึกได้ แค่จางๆ
27 กันยายน 2553 23:15 น. - comment id 1158996
อันสายน้ำไหลไปไม่คืนหวน ดั่งลำดวนลืมดงคงผวา ทั้งแปลกถิ่นกลิ่นไอยามไกลตา เจ้าร้างลาลืมพี่ที่รอคอย แม้สายน้ำไหลไปไม่หวนกลับ อย่าลาลับตัดพ้อว่าท้อถอย แม้นท้องน้ำไหลเคลื่อนอย่างเลือนรอย ขอเนื้อกลอยคืนกลับอย่าลับลา จะรอคอยนวลอนงค์ตรงท่าน้ำ แม้นครั่นคร้ามหมองหม่นจะทนหา โปรดสงสารพี่เถิดนะขวัญตา จงคืนมาต้นน้ำลำธารเดิม .........................................
27 กันยายน 2553 23:46 น. - comment id 1159001
แหม่ว...ไหลกลับไปไม่ได้ รอเก้อเด้อ555
28 กันยายน 2553 01:04 น. - comment id 1159010
เข้าใจค่ะ... ว่าคิวยาวววววว รอได้ค่ะ............. คนมีใจให้กัน..ก็ต้องทนได้ค่ะ..
29 กันยายน 2553 11:30 น. - comment id 1159189
ฤๅรักเราคงเป็นเช่นสายน้ำ ไม่กลับมาไหลซ้ำในที่เก่า ทิ้งแต่รอยแผลลึกอยู่นานเนาว์ ตราบจนเท่าชีวิตจะปลิดปลง ครูบาศรีวิชัย ได้กล่าวไว้ว่าท่านจะกลับไปเชียงใหม่เมื่อน้ำปิงไหลย้อนกลับเพราะถูกอธิกรณ์กล่าวหาจากทางการสั่งให้ท่านออกจากเชียงใหม่ และเมื่อท่านกลับไปเพียงสังขารที่ท่านละไปแล้ว น้ำปิงได้ไหลย้อนกลับจริง ๆดังที่ท่านกล่าวไว้ด้วยเหตุเขาปิดเชื่อนภูมิพลจังหวัดตาก เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์จริง ๆ