อย่าถามหาความไว้ใจ หรือศัทธา เพราะตอนนี้มันไม่มีค่าอะไรจะเหนี่ยวรัง ใจดวงนี้แตกยับมีเพียงซากที่หักพัง ตอนนี้ไม่อาจรับฟังเสียงหัวใจ ของฟังเสียงของสมอง ซึ่งมันป่าวร้องว่า "เชื่อไม่ไหว" กับคนที่ฉันคิดถึง ซึ้งแทบเป็นแทบตาย แต่วันนี้หลงเหลือแค่ความ "เสียงดาย" ในวารวัน กับภาพเก่าๆ ที่เรียกรอยน้ำตากลับคืน สิ่งที่เธอหยิบยื่นมาพร้อมกับเสียงสะอื้นที่เหมือนฝัน แต่มันคือความจริงที่โถมเข้ามาทั้งที่ตั่งตัวไม่ทัน เพราะงั้น โปรดอย่าฝันถึง "ความเชื่อใจ" ไม่มีทาง
แค่ปลายปากกา 1 ก.ย. 2553 14:43 น. - ID 136637 
2511
1
0
1 กันยายน 2553 15:02 น. - comment id 1154028
ยังจะให้ฉันเชื่อใจเธออีกหรือ ในเมื่อเธอไม่ซื่อ...ไม่ยึดถือไม่เชื่อมั่น ลืมรักของเรา...แถมยังมีเขาเฝ้าเคียงกัน ก็โปรดเถอะนะโปรดลาฉัน...แล้วเรื่องของเรานั้นจบกันไป พอเถอะนะ...พอกันเสียที กับความรักและศรัทธาที่มี...ที่เคยให้ จบก่อนที่จะเจ็บ...และฉันไม่ขอเก็บเรื่องราวอะไร เพราะรู้อยู่แก่ใจ...เธอนั้นรักใคร...คงไม่จริง ยอมที่จะเสียเวลา แต่จะไม่หวนคืนย้อนมา..ฉันยอมละทิ้ง แม้วันวาน...ความผูกพัน...จะมาบั่นทอนให้ไหวติง แต่ขอบอกด้วยใจจริง...ฉันจะยอมทำทุกสิ่งเพื่อลืมเธอกลอนโดนใจจังค่ะ ขอแจมด้วยคนนะค่ะ
1 กันยายน 2553 18:16 น. - comment id 1154055
ฝันหวานมานานนัก ว่ารักช่างแสนหวาน ทุ่มเททั้งวิญญาณ กับการเชื่อในรัก แต่รักในความจริง เหลือสิ่งใดในรัก ความรักที่รู้จัก สลายไปพร้อมเธอ รักคือกิเลส..ลืมมันเถอะนะ
2 กันยายน 2553 10:41 น. - comment id 1154138
ต้องใช้วิจารณญาณ ในการอ่าน เด็กอายุเกิน ๘๐ ควรได้รับคำแนะนำจากลูกหลาน อิๆ แวะมาแซว งานงามๆค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
