ความเชื่อใจ

แค่ปลายปากกา

อย่าถามหาความไว้ใจ หรือศัทธา
เพราะตอนนี้มันไม่มีค่าอะไรจะเหนี่ยวรัง
ใจดวงนี้แตกยับมีเพียงซากที่หักพัง
ตอนนี้ไม่อาจรับฟังเสียงหัวใจ
ของฟังเสียงของสมอง
ซึ่งมันป่าวร้องว่า "เชื่อไม่ไหว"
กับคนที่ฉันคิดถึง ซึ้งแทบเป็นแทบตาย
แต่วันนี้หลงเหลือแค่ความ "เสียงดาย" ในวารวัน
กับภาพเก่าๆ ที่เรียกรอยน้ำตากลับคืน
สิ่งที่เธอหยิบยื่นมาพร้อมกับเสียงสะอื้นที่เหมือนฝัน
แต่มันคือความจริงที่โถมเข้ามาทั้งที่ตั่งตัวไม่ทัน
เพราะงั้น โปรดอย่าฝันถึง "ความเชื่อใจ" ไม่มีทาง				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    1 กันยายน 2553 15:02 น. - comment id 1154028

    ยังจะให้ฉันเชื่อใจเธออีกหรือ
    ในเมื่อเธอไม่ซื่อ...ไม่ยึดถือไม่เชื่อมั่น
    ลืมรักของเรา...แถมยังมีเขาเฝ้าเคียงกัน
    ก็โปรดเถอะนะโปรดลาฉัน...แล้วเรื่องของเรานั้นจบกันไป
    
    พอเถอะนะ...พอกันเสียที  
    กับความรักและศรัทธาที่มี...ที่เคยให้
    จบก่อนที่จะเจ็บ...และฉันไม่ขอเก็บเรื่องราวอะไร
    เพราะรู้อยู่แก่ใจ...เธอนั้นรักใคร...คงไม่จริง
    
    ยอมที่จะเสียเวลา
    แต่จะไม่หวนคืนย้อนมา..ฉันยอมละทิ้ง
    แม้วันวาน...ความผูกพัน...จะมาบั่นทอนให้ไหวติง
    แต่ขอบอกด้วยใจจริง...ฉันจะยอมทำทุกสิ่งเพื่อลืมเธอ
    
    11.gifกลอนโดนใจจังค่ะ  ขอแจมด้วยคนนะค่ะ11.gif
  • เปื้อน ประคำศรี

    1 กันยายน 2553 18:16 น. - comment id 1154055

    ฝันหวานมานานนัก
    ว่ารักช่างแสนหวาน
    ทุ่มเททั้งวิญญาณ
    กับการเชื่อในรัก
    แต่รักในความจริง
    เหลือสิ่งใดในรัก
    ความรักที่รู้จัก
    สลายไปพร้อมเธอ
    
    รักคือกิเลส..ลืมมันเถอะนะ
  • วลีลักษณา

    2 กันยายน 2553 10:41 น. - comment id 1154138

    ต้องใช้วิจารณญาณ ในการอ่าน เด็กอายุเกิน ๘๐ ควรได้รับคำแนะนำจากลูกหลาน อิๆ
    แวะมาแซว  งานงามๆค่ะ 46.gif46.gif46.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน