บ่ายแห่งความคิดคำนึงถึง ในห้วงหนึ่งระหว่างฝนหล่นรินร่วง หน้าหนังสือกาลเวลาถูกถามทวง ให้แง้มห้วงความทรงจำจากห้องใจ หน้ากระดาษเก่า ๆ ชวนเหงานั่น ฉันวาดเธอเป็นแสงจันทร์สุกสดใส ฉันเป็นคนเดินทางไกลแสนไกล คอยส่งยิ้มละไมให้จันทร์นวล ตรงข้างหมอน, ข้างแก้วกาแฟกรุ่น ริมหน้าต่าง, บนเบาะอุ่น, ระเบียง, ล้วน เป็นที่ที่ความทรงจำได้ทบทวน ถึงกลิ่นไออันอบอวลอดีตเรา บ่ายแห่งความคิดคำนึงถึง เสียงสดใสยังตราตรึง+ยิ้มเหงาเหงา ฉันเปิดอ่านนิยายนั้นอย่างแผ่วเบา ยิ้มพริ้มเพรายังแนบเนาในห้วงใจ
26 สิงหาคม 2553 16:32 น. - comment id 1153112
นิยายบางเรื่องหยิบมาอ่านไม่เคยเบื่อเลยครับ
26 สิงหาคม 2553 16:33 น. - comment id 1153113
26 สิงหาคม 2553 18:26 น. - comment id 1153135
มีนิยายเล่มหนึ่งนึกถึง...เจ็บปวดทุกครั้ง นิยายเล่มนั้น...นิยายชีวิตฉันเอง
26 สิงหาคม 2553 18:47 น. - comment id 1153137
กานต์ ขอบคุณที่แวะมานะคับ ขอบคุณสำหรับดอกไม้และรอยยิ้มพิมพ์ ขอกลอนซักบทสิ ยาแก้ปวด ขอบคุณสำหรับ ดอกไม้ รอยยิ้ม แล้วก็กาแฟนะคับ ผมมีเรื่องอยากขอร้องซักเรื่องนึงครับ จริงจังนะ แบ่งยาแก้ปวดให้คุณปราณซักกระปุกหน่อยสิครับ ช่วยเหลือกันคนบ้านกลอนไทย ปราณ คุณปราณครับ ถ้านิยายทำให้เจ็บปวด ขอยาพี่ยาแก้ปวดเลยครับ เผื่อบรรเทา ผมแซวเล่นนะคับ ความเจ็บปวดทำให้รู้ว่าเรายังมีชีวิตอยู่ คนไม่มีชีวิตกะคนเป็นอัมพาต เค้าไม่มีความรู้สึกแบบนี้นะครับ วันหนึ่งผ่านไป ได้รู้ว่าเรายังมีลมหายใจอยู่ แสดงว่าเรายังมีโอกาสทำความดี อย่าช้าที่จะทำมันนะครับ เพราะเราไม่รู้ว่าวันไหน ความเจ็บปวดจะไม่อยู่กับเรา
26 สิงหาคม 2553 20:14 น. - comment id 1153147
บ่ายวันนี้แสนเศร้าเหงาอ้างว้าง ความทรงจำบางอย่างมิจางหาย ริมหน้าต่างข้างม่านอ่านนิยาย เก้าอี้หวายตัวเก่าไร้เงาเธอ
26 สิงหาคม 2553 20:29 น. - comment id 1153148
สวัสดีค่ะ หายไปนานเลยนะคะ น้องหนูสน ก็หายไปค่ะ....คิดตึ๋ง...นิ
26 สิงหาคม 2553 21:59 น. - comment id 1153156
ข้างหน้าต่าง....ตอนบ่ายแก่แก่ อาการร่อแร่..ไม่อยากนึกถึง มีน้ำ..มีฟ้า..และห้วงคำนึง และใจดวงหนึ่ง..ที่คิดถึงเธอ.... Hello ..... nig..... ซำบายดี บ่ คะ.. อากาศร้อนๆ อย่าลืมดื่มน้ำเยอะๆนะ (น้ำเปล่านะ อย่ามี ดีกรีล่ะ...) คิดถึงนะคะ... แซมน่ะ
27 สิงหาคม 2553 07:21 น. - comment id 1153174
อรุณสวัสดิ์ค่ะ.....
27 สิงหาคม 2553 08:30 น. - comment id 1153194
ลุ่มแม่น้ำน้อย เก้าอี้หวายตัวเก่าใต้เงาไม้ ริมหน้าต่างยังจำได้อยู่เสมอ ความทรงจำแม้เลือนบ้างยังมีเธอ บ่ายวันนี้ถึงไม่เจอก็ห่วงใย ขอบคุณกลอนเศร้า ๆ นะครับ กลอนกระถาง สวัสดีครับ คุณกลอนกระถาง ไม่หายไปไหนนานหรอกครับ บ้านหลังนี้ผมสัญญากะเพื่อนผมคนหนึ่งว่าจะมาเยี่ยมเสมอ คุณหนูสน ได้ยิว่ามีคน กิดตึ้ง รับทราบโตย ขอบคุณที่แวะมานะครับ ขอบคุณสำหรับรอยยิ้ม คุณแซม และใจดวงหนึ่ง ที่คิดถึงกัน มีน้ำใจนั้น มอบให้เสมอ อาการร่อแร่ ความร้อนทำเบลอ ข้างหน้าต่างเธอ แปะคำขอบคุณ สายัณห์สวัสดิ์ครับ คุณแซม ขน้อยซำบายดีเจ้า แซมหล่ะ ซำบายดีหวา? ขอบคุณที่เป็นห่วง ขอบคุณที่คิดถึงนะคับ คุณครูกระดาษทราย อรุณสวัสดิ์ครับ ขอบคุณภาพสวย ๆ นะครับ พักผ่อนบ้างนะคับคุณครูฯ
27 สิงหาคม 2553 12:51 น. - comment id 1153222
นิยายเล่มนั้น ขอยืมอ่านบ้างจิ
27 สิงหาคม 2553 13:51 น. - comment id 1153245
ก้าวที่...กล้า นิยายเล่มนี้ เอาไปอ่านได้เลยคับ
31 สิงหาคม 2553 21:49 น. - comment id 1153937
เขียนดี ชอบๆ
1 กันยายน 2553 05:51 น. - comment id 1153963
ขอบคุณพี่หมอกจาง ที่แวะมาเยี่ยมบ้านหลังนี้ นะครับ ขอบคุณเรื่องสั้นของพี่ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เขียนกลอนบทนี้ ขอบคุณมากมาย
8 กันยายน 2553 14:21 น. - comment id 1155033
อ่านแล้วอยากกลับไปหาแฟนเก่า
9 กันยายน 2553 14:31 น. - comment id 1155179
คุณPop ต้องขอบคุณพี่หมอกจาง เจ้าของเรื่องสั้น ที่ผมไปเอามาเป็นแนว จากร้อยแก้ว เป็นร้อยกรอง นะครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบ้านหลังนี้นะครับ