มองวันวานผ่านกระจก...

เมธาวีรำลึก

วันนี้.../วันวาน...
ฉันยังคงรักเธอเสมอมา/ฉันก็ยังรักเธอเสมอไป
กาลเวลานาทีทุกเเก่นห้วง/ทุกหัวใจทั้งสี่ห้องทั้งมวลหมด
รักเธอทั้งหมดเเละท้งปวง/เเม้วันวานเจ้าราญใจเเสนรันทด
ตราตรึงทรวงมั่นหัวใจให้รักเธอ../ต้องเก็บกดรักเเท้ที่ยังรักเธอ..
                                        ฉัน.../เธอ...
ฉันนั้นหลงรักเธอตราบเท่านาน/เธองดงามกว่านางฟ้าจากสวรรค์
ไร้เเก่นสารยากบรรยายเป็นอักษร/เกินหมายมั่นพิชิตใจเธอได้
ฉันรักเธอไม่มีวันจะสั่นคลอน/ก็ยังรักก็ยังรักมิเสื่อมคลาย
พันบทกลอนทดเเทนมันไม่ได้เลย../อย่าเดินหายหนีฉันไม่ได้เลย..
                         ตอนนี้.../ตลอดไป...
ตอนนี้ฉันก็ยัง..ยังรักเธอ/ขอรักมั่นเเต่เธอเสมอไป
พร่ำเเละเพ้อหาเธอในห้วงฝัน/กายใกล้ไกลในชีวิตสิทธิ์ของฉัน
ในตอนนี้ในฝันของฉันนั้น/ในชาตินี้ขอให้เราได้รักกัน
เรารักกันมั่นเสมอมิเสื่อมคลาย../ถ้าไม่ได้ขอรักมั่นมืเสื่อมคลาย..
                                        ฝัน.../ความจริง...
ฝันของฉันนั้นมีเธออยู่ข้างเคียง/ความจริงทุกสิ่งอันฉันไร้สิทธิ์
ก็มีเพียงเธอนั้นอยู่ข้างฉัน/เธอไร้จิตความคิดที่รักฉัน
อยู่กับฉันตลอดชั่วชีวัน/ฉันรักเธอรักเเต่เธอเสมอมั่น
เธอรักมั่นฉันรักเธอเสมอมา../เเต่ความจริงยังคงมั่นเสมอมา