@@ เมื่อฉันยืน อยู่ท่ามกลาง สายลมฝน เปียกปอนจน เนื้อตัวสั่น กายหวั่นไหว แสนหนาวเหน็บ เจ็บปวด รวดร้าวใจ ไม่มีใคร ยืนเคียงข้าง ยามเดียวดาย @@ โชคดี ที่มีเธอ ผ่านมาพบ ให้ฉันซบ อกอุ่นอุ่น พอหายหนาว พาหลบฝน หลีกหนี จากเรื่องราว ความปวดร้าว ทุกข์ระทม ข่มขื่นใจ @@ เธอคือ ที่พักใจ ให้แก่ฉัน ช่วยชี้นำ หนทาง อันสดใส ช่วยดูแล ปลุกปลอบ ประโลมใจ แต่มิใช่ คนที่ฉัน เคยต้องการ @@ ขอขอบคุณ ความหวังดี ที่มีให้ ขอขอบใจ ความเมตตา และสงสาร เจ็บของฉัน ครั้งนี้ มันทรมาน แค่ต้องการ หาเวลา รักษาใจ.....
6 กรกฎาคม 2553 23:01 น. - comment id 1143739
7 กรกฎาคม 2553 08:52 น. - comment id 1143782
มีกระท่อม น้อยน้อย ไว้คอยท่า แม้ข้าวปลา อาหาร จานไม่หรู แต่น้ำใจ ใสผ่อง ของพธู จะรออยู่ อย่างดาวดิน จนสิ้นใจ... แซมนะคะ
7 กรกฎาคม 2553 08:56 น. - comment id 1143783
กระท่อมไม่ยอมมาด้วย อิ..อิ.
7 กรกฎาคม 2553 09:11 น. - comment id 1143785
กระท่อมจ๋า มาหน่อยจ้ะ...
7 กรกฎาคม 2553 14:39 น. - comment id 1143864
ขอโทษครับ...โดนฝนหนักไปหน่อย...เลยลุกไม่ไหว... ว่าแต่กระท่อมนะมันจะอยู่ได้จริงเหรอ
7 กรกฎาคม 2553 20:19 น. - comment id 1143938
เห็นกระท่อมคุณแซม หายเศร้าเลยค่ะ อิ
8 กรกฎาคม 2553 14:44 น. - comment id 1144099
เหมาะกับกลอนนนี้มากจ๊ะ (รักโหลคนเดียว)
8 กรกฎาคม 2553 16:38 น. - comment id 1144127
8 กรกฎาคม 2553 18:08 น. - comment id 1144149
........ตั๊บแก.........
8 กรกฎาคม 2553 18:09 น. - comment id 1144151
10...... ขอ.ไข่ ของรา ... อิอิ ขอ.ไข่ สักฟอง ต้มกินเย็นนี้ ไปแระ ฟิ้วววววว
8 กรกฎาคม 2553 19:18 น. - comment id 1144169
คห.7 รักเธอคนเดียวครับ มายใช่ รักโหลคนเดียวครับ
8 กรกฎาคม 2553 19:21 น. - comment id 1144172
คห.10 เสียงมาก่อนตัวทุกทีเลย ตกลงว่าจะเป็นตั๊กแก หรือเป็นช้างกันแน่เนี่ย.... อ้าว....ไปล่ะ ไม่เอาไข่ไปกินก่อนเหรอ
8 กรกฎาคม 2553 19:47 น. - comment id 1144181
12........เอาก็ได้..... วกกลับมาเอาไข่ อิอิ ย้ำๆๆ ไม่ใช่ ตุ๊กแก ไม่ใช่ช้างอ่ะ แต่เป็นมดตะนอย......
8 กรกฎาคม 2553 19:59 น. - comment id 1144183
อ้าว...ไม่ใช่หลอกหรือ
9 กรกฎาคม 2553 19:51 น. - comment id 1144628
แวะมาเยี่ยมค่ะ